Σαράντα χρόνια Νέας Δημοκρατίας-Οι γλυκές μου αναμνήσεις από την πρώτη γνωριμία μου με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή

Σαράντα χρόνια Νέας Δημοκρατίας-Οι γλυκές μου αναμνήσεις από την πρώτη γνωριμία μου με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή

Δε θα πάω στη Χαλκιδική για τα σαραντάχρονα της Ν.Δ. γιατί φεύγω πρωί-πρωί της Κυριακής για το Συμβούλιο της Ευρώπης.  Όμως συγκινούμαι με τον εορτασμό της ίδρυσης του κόμματος και την περίοδο που ακολούθησε γιατί ήταν όλα τα νιάτα μου ως δημοσιογράφος.  Είχα το τεράστιο προνόμιο, αν και πιτσιρίκα, να έρθω πολύ κοντά με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή από το 1974.  Έζησα πολύ κοντά του και μου τηλεφωνούσε ή τον έβλεπα περίπου μέχρι το θάνατό του.  Θυμήθηκα με συγκίνηση την πρώτη επαφή μαζί του ως ρεπόρτερ  της εταιρίας παραγωγής  του συντοπίτη του Δημ. Ρίζου  που κάλυπτε τις ανάγκες της τότε ΕΡΤ το 1974, έξω από το διάσημο  πρώτο σπίτι του στην Ηρώδου Αττικού.

Γιατί με συμπάθησε από την πρώτη εκείνη ημέρα της φωτογραφίας ο Εθνάρχης;

Α. Του άρεσε το κοριτσίστικο θάρρος μου να «τολμήσω» να τον περιμένω έξω από το σπίτι του για συνέντευξη.

Β. Τον ενθουσίασε, μου το έλεγε συνέχεια, η ευκρίνεια και το μέταλλο της φωνής μου (καταλαβαίνετε γιατί).

Γ. Κατάλαβε ότι μπορεί να μου έχει απεριόριστη εμπιστοσύνη

Δ. Επειδή είχα το όνομα της λατρεμένης του μητέρας.

Ε. Επειδή ήμουν παιδί της αγαπημένης του, και πολιτικά, οικογένειας Πιπιλή.

Έχω μεγάλο αρχείο –και μνήμη-από όσα έζησα δίπλα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και κυρίως από τις συμβουλές που μου έδινε.  Αυτά άλλη φορά.