29 Ιαν 2010

Τί θα γίνει με την Ακαδημία Πλάτωνος

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ήταν η συζήτηση στη Βουλή, για την κατάσταση που επικρατεί στην Ακαδημία Πλάτωνος, με αφορμή επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε η Βουλευτής της Α’ Αθηνών με τη Ν.Δ. κυρία Φωτεινή Πιπιλή προς τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλο Γερουλάνο.
Με την ερώτησή της η κα Πιπιλή ζήτησε να πληροφορηθεί:
1.Ποιες είναι οι άμεσες αποφάσεις που πρόκειται να λάβει ο Υπουργός για την αναβάθμιση της περιοχής.
2.Σε ποιο σημείο βρίσκονται τα σχέδια του υπουργείου για τη δημιουργία του Μουσείου των Αθηνών.
Μάλιστα, η κα Πιπιλή κατέθεσε εξαιρετικά ενδιαφέροντα στοιχεία και προτάσεις για τη διευκόλυνση του Υπουργείου Πολιτισμού, τις οποίες αποδέχθηκε ο Υπουργός και υποσχέθηκε ότι θα τις ερευνήσει. Ειδικότερα, η βουλευτής υπέδειξε για τη δημιουργία του Μουσείου των Αθηνών ένα πολυώροφο εγκαταλελειμμένο κτίριο που βρίσκεται απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο, ζητώντας να διερευνηθεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς και η δυνατότητα απαλλοτρίωσης. Επ’ αυτού ο Υπουργός παραδέχθηκε ότι ο προκάτοχός του, κ. Αντώνης Σαμαράς υπέγραψε την 4/2009 απόφαση για τη διευθέτηση του θέματος και δεσμεύθηκε να εξασφαλίσει τα χρήματα για την ολοκλήρωση του σχεδίου. Η βουλευτής αναφέρθηκε, επίσης, επιγραμματικά στην άγνωστη και ξεχασμένη προσφορά του Αιγυπτιώτη αρχιτέκτονα Αριστόφρωνος, ο οποίος το 1929 άρχισε τις ανασκαφές, ανακαλύπτοντας μέρος της σχολής, ενώ ταυτοχρόνως αγόρασε ακίνητα και οικόπεδα εκεί, τα οποία και άφησε ως κληροδότημα με διαθήκη του στην Ακαδημία Αθηνών. Μια λησμονημένη από όλους ιστορία. Ζήτησε επίσης, τη διερεύνηση των δυνατοτήτων για απαλλοτρίωση ή ανταλλαγή μιας πολύ μεγάλης ιδιοκτησίας στα όρια του αρχαιολογικού χώρου, ώστε να αποδοθεί ελεύθερος, ο σπουδαίος αρχαιολογικός χώρος που θα αναδείξει και αναβαθμίσει και προς όφελος των κατοίκων και των Αθηναίων, αυτή την κεντρική αθηναϊκή περιοχή.




ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς: τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλο Γερουλάνο
Θέμα: «Τί θα γίνει με την Ακαδημία Πλάτωνος».
Κύριε Υπουργέ,
Η κατάσταση στο αρχαιολογικό άλσος της Ακαδημίας Πλάτωνος, χώρο παγκόσμιας εμβέλειας, όπου έχουν βρεθεί το Γυμνάσιο και η Παλαίστρα της Ακαδημίας του Πλάτωνα, είναι απαράδεκτη. Όπως λένε αγανακτισμένοι κάτοικοι, η περιοχή του φιλοσόφου έχει μετατραπεί σε «σωστή συνοικία της Καλκούτας».
Την τελευταία δεκαετία από τους εκάστοτε υπουργούς πολιτισμού έχουν ανακοινωθεί:
α) η στήριξη των προτάσεων της Εταιρείας Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων.
β) η δημιουργία εκεί του Μουσείου των Αθηνών.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1) Ποιές είναι οι άμεσες αποφάσεις που πρόκειται να λάβει για την αναβάθμιση της περιοχής;
2) Σε ποιό σημείο βρίσκονται τα σχέδια του υπουργείου για τη δημιουργία του Μουσείου των Αθηνών;

Αθήνα 22.01.2010
Μετά τιμής
Φωτεινή Πιπιλή

15 Ιαν 2010

Ματαιώνονται τα έργα ανάπλασης στο Λύκειο του Αριστοτέλους δια στόματος υπουργού Πολιτισμού

Σήμερα κατέθεσα επίκαιρη ερώτηση στον Υπουργό Πολιτισμού για την ματαίωση των έργων στο Λύκειο του Αριστοτέλη. Παραθέτω την ερώτησή μου και το Δελτίο Τύπου που έστειλα για να δείτε τι μου απάντησε.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
15.01.2010

Ματαιώνονται τα έργα ανάπλασης στο Λύκειο του Αριστοτέλους δια στόματος υπουργού Πολιτισμού

Απαντώντας σε σχετική επίκαιρη ερώτηση της βουλευτή Α΄ Αθηνών ΝΔ Φωτεινής Πιπιλή, ο κ. Γερουλάνος ακύρωσε το έργο του προκατόχου του Αντώνη Σαμαρά, για τη στέγαση του αρχαιολογικού χώρου του Λυκείου του Αριστοτέλη και την απόδοση στους Αθηναίους και τους τουρίστες ενός πάρκου 36 στρεμμάτων. Στην επίκαιρη ερώτησή της η βουλευτής ρωτούσε τον υπουργό αν αληθεύουν σχετικά δημοσιεύματα για την αναβολή των έργων και ότι τα χρήματα της σύμβασης, που υπογράφτηκε μεταξύ του υπουργείου Πολιτισμού και του ΟΠΑΠ ύψους 4,5 εκατ. ευρώ, με αποκλειστικό σκοπό τη στέγαση των ευρημάτων, θα διατεθούν σε άλλες ανάγκες του υπουργείου Πολιτισμού. Ο υπουργός επιβεβαίωσε τη ματαίωση των έργων με αιτιολογία:
Πρώτον, ότι τα χρήματα δεν επαρκούν, διότι οι σημερινές μελέτες ανεβάζουν το ποσό στα 6,5 εκατ. ευρώ.
Δεύτερον, ότι θα αρχίσουν εκ νέου μελέτες – ήδη είχαν περάσει 13 χρόνια απραξίας του υπουργείου πριν ανακοινωθεί η ολοκλήρωση των έργων το 2009- για την εξεύρεση άλλων λύσεων.
Τρίτον, ότι τα χρήματα του ΟΠΑΠ αν συμφωνούν και οι δύο πλευρές θα δοθούν αλλού και ότι το έργο αυτό θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί μέσω ΕΣΠΑ. Η κυρία Πιπιλή τόνισε το γεγονός ότι τα επιπλέον κατά τους ισχυρισμούς του υπουργού χρήματα θα μπορούσαν να βρεθούν μέσω και άλλων χορηγιών μεγάλων ιδρυμάτων και οργανισμών, αλλά και την αναγκαιότητα της απόδοσης του περιφραγμένου χώρου στους πολίτες, χαρακτηρίζει δε ως ατυχή την αναφορά του κ. Γερουλάνου ότι απέναντι από το Λύκειο… βρίσκονται τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας, απαξιώνοντας τις προσπάθειες της Βουλευτή - από το Μάρτιο του 2009, τα έργα και τις αποφάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού επί Σαμαρά - για την αναβάθμιση της περιοχής.

Επισυνάπτεται η με αρ. πρωτ. 263, 12-01-10, Επίκαιρη Ερώτηση.



ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Αθήνα 11/1/2010

Προς τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλο Γερουλάνο

Θέμα: Ματαίωση έργων στο Λύκειο του Αριστοτέλη

Κύριε Υπουργέ,
Η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» στις 4/1/2010 δημοσίευσαν ρεπορτάζ πως το Υπουργείο εξετάζει το ενδεχόμενο να μη διαθέσει τη χορηγία ύψους 4,5 εκατομμυρίων ευρώ από τον ΟΠΑΠ για την κατασκευή του στεγάστρου στον αρχαιολογικό χώρο του Λυκείου του Αριστοτέλη.
Στις 16/3/2009 κατέθεσα επίκαιρη ερώτηση στον τότε Υπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά και πριν περάσουν 2 μήνες, στις 29/4/2009, όχι μόνο ελευθερώθηκε ο χώρος από την ακαλαίσθητη, «τυφλή» περίφραξη αλλά και παρουσιάστηκε το αναλυτικό σχέδιο για την αποκατάσταση και επισκεψιμότητα του χώρου με την τοποθέτηση ειδικού στέγαστρου με τη γενναία χορηγία του ΟΠΑΠ. Ταυτοχρόνως, ο τότε Υπουργός Πολιτισμού ανακοίνωσε τη σύνδεση του Λυκείου του Αριστοτέλη με το Βυζαντινό Μουσείο, ώστε να αποδοθεί στους πολίτες ένα πάρκο 36 στρεμμάτων. Οι ενέργειες αυτές χαιρετίστηκαν από τα ελληνικά και διεθνή Μ.Μ.Ε.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Αληθεύει το δημοσίευμα, ότι αναβάλλεται η δημιουργία του πάρκου;
2. Αληθεύει ότι τα χρήματα της σύμβασης του Υπουργείου Πολιτισμού με τον ΟΠΑΠ για την τοποθέτηση του ειδικού στεγάστρου, θα διατεθούν σε άλλα έργα του Υπουργείου Πολιτισμου;

Φωτεινή Πιπιλή

Όταν οι πρωτοβουλίες των πολιτών πιάνουν τόπο

Το απόγευμα εγκαινιάζει ο δήμαρχος Αθηναίων τη λειτουργία – επιτέλους – του άλσους της Ριζαρείου. Λυπάμαι που δεν μπορώ να παραστώ, γιατί έχω άλλη υποχρέωση, όμως, δε σας κρύβω τη βαθειά μου ικανοποίηση, γιατί στην προστασία αυτού του χώρου και στη διάσωσή του από την τσιμεντοποίηση πρωτοστάτησα ως δημοτική σύμβουλος Αθηναίων από…. το 1994!
Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στον υπερδραστήριο και αποτελεσματικό «Ο Παριλίσσιος», που θα δείτε παρακάτω τι έκανε και αυτός, αλλά και στο ίδρυμα Νικόλαου Πατέρα, που χρηματοδότησε όλο το έργο του Δήμου Αθηναίων εκεί.

Επιγραμματικά:
Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ειδικότερα οι υπουργοί Πολιτισμού Θεόδωρος Πάγκαλος και Ευάγγελος Βενιζέλος αποφάσισαν να γίνει εκεί το μουσείο μοντέρνας τέχνης Γουλανδρή, σύμφωνα με την επιθυμία της μεγάλης συλλέκτριας έργων Ελίζας Γουλανδρή, η οποία με τη διαθήκη της έβαζε ως απαραίτητο όρο για να περιέλθουν οι πίνακες στο μουσείο να κατασκευαστεί στο συγκεκριμένο οικόπεδο του δημοσίου Ρηγίλλης – Βασ. Σοφίας – όπου σήμερα οι ανασκαφές για το Λύκειο του Αριστοτέλη. Ως δημοτικός σύμβουλος τότε ξεσήκωσα το δήμαρχο Αθηναίων κ. Αβραμόπουλο και το δημοτικό συμβούλιο να αποτραπεί η ανέγερση ενός ακόμα πολυόροφου κτηρίου στον τελευταίο ελεύθερο ανοικτό χώρο της Αθήνας. Μάλιστα, είχα από τότε τονίσει ότι η δωρεά «Γουλανδρή» δεν απέδιδε στο ελληνικό κράτος του πράγματι εξαιρετικούς θησαυρούς, αλλά στο ομώνυμο ίδρυμα, άρα δεν υπήρχε υποχρέωση από τους Έλληνες να παραχωρήσουν δωρεάν αυτόν τον πανάκριβο χώρο. Ο υπουργός Πολιτισμού κ. Βενιζέλος επέμεινε να γίνει εκεί - πλην όμως ευτυχώς - «ατύχησε», γιατί μόλις ξεκίνησαν οι εκσκαφές αποκαλύφτηκε ο αρχαιολογικός χώρος του Λυκείου του Αριστοτέλη. Προκλητικά, δόθηκε καινούριος χώρος για την ανέγερση του ίδιου μουσείου παρά δίπλα στο άλσος Ριζάρη. Έφερα και τότε το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο και ομόφωνα είπαμε όχι. Παρ’ όλα αυτά ο Δήμος Αθηναίων δεν μπορούσε να αξιοποιήσει το χώρο, διότι δεν του άνηκε και, όταν έγινε «χωματερή» από την εγκατάλειψη, έκανε επέμβαση ο Δήμος για να καθαρίσει και να φυτέψει, με αποτέλεσμα να τρέχουν στο αυτόφωρο την τότε αρμόδια αντιδήμαρχο. Έκτοτε ο χώρος έγινε ακόμη χειρότερος, γιατί αυθαίρετα, όπως αποκάλυψα, το παρακείμενο Πολεμικό Μουσείο το χρησιμοποιούσε ως χώρο στάθμευσης για τους υπαλλήλους του και τους επισκέπτες. Έφερα στη δημοσιότητα και στο δημοτικό συμβούλιο το θέμα. Έκανα καταγγελία στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας και σταμάτησε – τουλάχιστον – να είναι πάρκινγκ.

Οι δράσεις του «Παριλίσσιου»

Το Δεκέμβρη του 1999 με μία σκανδαλώδη απόφαση το άλσος παραχωρήθηκε στο ιδιωτικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Β. και Ε. Γουλανδρή.
Εκεί κάπου ξεκίνησε ο αγώνας κατοίκων της περιοχής για την διάσωση του άλσους. Δημιούργησαν τον σύλλογο «Ο Παριλίσσιος» και με πολύ τρέξιμο κατάφεραν να ευαισθητοποιήσουν τους αρμόδιους και έτσι το 2000 ο Δήμος Αθηναίων αλλά και το Διευρυμένο Νομαρχιακό Συμβούλιο πήραν αποφάσεις υπέρ της σωτηρίας του άλσους.
Το 2002 μετά από την προσφυγή κατοίκων στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η ολομέλειά του ακυρώνει την παραχώρηση του άλσους Ριζάρη. Τότε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ως Υπουργός Πολιτισμού, βάζει την τροπολογία «θέματα αρμοδιότητας Υπουργείου Πολιτισμού» στο νομοσχέδιο περί Αθλητισμού κι έτσι παρακάμπτει την απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας και ανανεώνει την παραχώρηση του άλσους στο Μουσείο.

Από τότε ο σύλλογος «Παριλίσσιος» μάχεται για την κατάργηση του νόμου του Βενιζέλου και για την επαναφορά του άλσους στην ιδιοκτησία του Δημοσίου.

12 Ιαν 2010

Πρέπει να είμαστε πολλοί στη συγκέντρωση αυτή!



Είναι ντροπή για όλους τους αρμόδιους, η κατάντια του Ιστορικού Κέντρου της Αθήνας. Είναι μια τρανή απόδειξη της αδιαφορίας της Πολιτείας συνολικά και των πάσης φύσεως αιρετών για την καθημερινότητα εκεί πού άλλοτε γράφτηκε η κοινωνική και οικονομική ιστορία της πρωτεύουσας. Όλοι όσοι πονάμε την πόλη μας, όλοι όσοι θέλουμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας πολιτισμένους οφείλουμε να είμαστε εκεί, στην πλατεία Ομονοίας την Τετάρτη 27 Ιανουαρίου, στις 4 το απόγευμα.
Θα είναι η αφορμή να περάσουμε από αυτή τη γειτονιά και πάλι - έστω προσωρινά - χωρίς να χρειαζόμαστε διαβατήριο, αντιτετανικό ορό, αντιασφυξιογόνες μάσκες, συνοδούς προστασίας .
Είναι πρωτοφανές – παγκόσμιο φαινόμενο - να έχει μετατραπεί το ιστορικό κέντρο της -κατά τα άλλα – τουριστικής πρωτεύουσας σε γκέτο, οπού μέρα μεσημέρι παρελαύνει -κλέβει, πουλάει, αγοράζει, τραυματίζει, απειλεί, τρομοκρατεί, βρωμίζει το κάθε λούμπεν και κακοποιό στοιχείο και όπου μετά τις 5 το απόγευμα η κίνηση πάσης φυλής, εθνικότητας και φύλου νομίμου πολίτη απαγορεύεται για λόγους σωματικής ακεραιότητας!
Η Ομόνοια, η Αγίου Κωνσταντίνου, η Ευριπίδου, η Βαρβάκειος Αγορά, το Δημαρχείο, η πλατεία Καραϊσκάκη, η Ζήνωνος, η Καρόλου όλη αυτή η αστική περιοχή του παρελθόντος, παραδόθηκε σε έναν άγριο κόσμο με συμμορίες, ανήλικες πόρνες, εμπόρους ναρκωτικών, τσαντάκηδες, ανώμαλους, κλέφτες. Ένα τεράστιο γκέτο, πού δημιουργήθηκε από την πολιτική ρα-τάν-πλάν όλων των συναρμοδίων εδώ και χρόνια.
Επί ματαίω, άρχισε εκστρατεία δυναμική το ραδιόφωνο και η τηλεόραση του Σκάϊ -μετείχα ενεργά- από την εποχή που ήμουν, αποκλειστικά δημοσιογράφος .
Άλλωστε έχω προσωπική ευαισθησία στην περιοχή γιατί γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αγίου Κωνσταντίνου-δίπλα στο Εθνικό Θέατρο και είχα την τύχη να ζήσω μικρή την ιστορία της, με τα νεοκλασικά της σπίτια, την υπέρλαμπρη εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου. Στην οδό Αναξαγόρα, εκεί που σήμερα δεν περνάς ούτε με διαβατήριο νόμιμου …Μαροκινού ή Μπαγκλαντεσιανού ήταν για πολλά χρόνια τα κτίρια του Θεοφανίδη, του μεγάλου εκδότη, του γυναικείου περιοδικού «ΠΑΝΘΕΟΝ» στο οποίο ξεκίνησα την καριέρα μου και γύρω έσφυζε από ζωή η καρδιά του εμπορίου.
Ασχολήθηκα –επί ματαίω- και ως βουλευτής με την απαράδεκτη κατάσταση. Με παρεμβάσεις, προτάσεις, επιστολές, καταγγελίες. Ακόμα και συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών ζήτησα για το θέμα.
Για να μην πολυλογώ η τραγωδία αυτή πού έχει απελπίσει τους καταστηματάρχες, τους κατοίκους αλλά και τους περαστικούς -που σπανίζουν πλέον- οφείλεται στη διαχρονική πολιτική της αποποίησης των ευθυνών απ΄ όλους τους εμπλεκόμενους, με την καταστροφική για τον τόπο επιχειρηματολογία «δεν είναι δική μου αρμοδιότητα»!
Λοιπόν αφού δεν είναι «ευθύνη» της Αστυνομίας, του Δήμου Αθηναίων, του Υπουργείου Εσωτερικών, της Νομαρχίας Αθηνών, του Υπουργείου Υγείας, της Δημοτικής Αστυνομίας, της Αγορανομίας, του Υπουργείου Οικονομικών, των Κυβερνήσεων, των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ανέλαβαν την ΕΥΘΥΝΗ ως «τρομοκρατούμενοι» από την τρομοκρατία της ανομίας οι ίδιοι οι κάτοικοι, οι επαγγελματίες, οι έμποροι.
Και μας καλούν ως Κίνηση Πολιτών Κέντρου Αθήνας στην εκδήλωση Διαμαρτυρίας -με συναυλία παρακαλώ- την Τετάρτη 27 Ιανουαρίου στις 4 το απόγευμα στην πλατεία Ομονοίας.
Πρέπει να μαζευτούμε πολλοί εκεί, ακόμα και εάν δεν γνωρίζουμε τη γειτονιά γιατί αν δεν αντιδράσουμε ενωμένοι, ίσως αύριο ό,τι συμβαίνει στην Ομόνοια και τα πέριξ - συμπολίτες μας έμεναν και μένουν εκεί - να συμβεί και στη δική μας γειτονιά, που είναι το σπίτι μας, το μαγαζί μας, η επιχείρησή μας.
Και μετά επιδιώκουμε την τουριστική ανάπτυξη της Αθήνας. Τρομάρα μας!

8 Ιαν 2010

Βουλευτικές Αποζημιώσεις

Παρακάτω παραθέτω ένα άρθρο που έγραψα για το θέμα των βουλευτικών αποζημιώσεων και δημοσιεύτηκε σήμερα στην "Καθημερινή".
Οι βουλευτικές αποζημιώσεις
Της Φωτεινής Πιπιλή*


Στην αναβάθμιση της πολιτικής ζωής του τόπου και στην αποκατάσταση του βαθέος ρήγματος στις σχέσεις πολιτών - βουλευτών θα οδηγούσε η μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης.

Η κυβέρνηση Καραμανλή αποφάσισε –το 2009– την κατά 5% περικοπή, όπως και τη μη διεκδίκηση από τους 300 της Βουλής της αύξησης των βουλευτικών αποζημιώσεων, σύμφωνα με τις αυξήσεις των μισθών των δικαστικών. Αυτές οι αποφάσεις ελήφθησαν πριν ακόμα μπούμε στη δίνη της οικονομικής κρίσης και δεν έτυχαν της προσοχής που θα έπρεπε με δεδομένη την αυξανόμενη δυσπιστία και απαξίωση του βουλευτικού αξιώματος.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου –και ο ίδιος προσωπικά– ήδη αντιμετωπίζει κριτική, και εκ των έσω, για παλινωδίες και λαϊκιστική ατολμία ως προς τα μέτρα που είναι αναγκαία για το δραστικό περιορισμό του δημοσίου ελλείμματος, ενώ ταυτοχρόνως εξηφανίσθη από την πρωθυπουργική agenda η εντολή για μείωση των βουλευτικών αποζημιώσεων.

Αντιθέτως, δημοσίευμα σε κυριακάτικη εφημερίδα, ανέφερε, χωρίς διάψευση, ότι η απόφαση του πρωθυπουργού πάγωσε, ύστερα από εισήγηση του προέδρου της Βουλής κ. Φ. Πετσάλνικου, ο οποίος αποδέχθηκε τα παράπονα «αναξιοπαθούντων» βουλευτών, με επιχείρημα πως, τυχόν μείωση, θα τους οδηγούσε σε αδυναμία να πληρώσουν στεγαστικά δάνεια ή χρέη που δημιούργησαν την προεκλογική περίοδο. Η συζήτηση έπαυσε, ενώ ανακοινώθηκαν –δικαίως– περικοπές σε μισθούς και επιδόματα υψηλόμισθων του Δημοσίου.

Κρίμα! Η απόφαση για περικοπή μέρους της βουλευτικής αποζημιώσεως θα έδινε σε όλους μας τους δακτυλοδεικτούμενους ως χρυσοπληρωμένους «Βολευτές», την ευκαιρία για αλήθειες πάνω στη σχέση βουλευτή - πολίτη –ναι, ναι αυτού του ίδιου του πολίτη– ψηφοφόρου, που με την πρώτη ευκαιρία αναφέρεται απαξιωτικά για τα μέλη της εθνικής αντιπροσωπείας. Η περικοπή θα οδηγούσε σε μια πιο καθαρή σχέση με τους ψηφοφόρους, διότι θα έλυνε –εκ των πραγμάτων– τα χέρια ειδικότερα των βουλευτών της περιφέρειας αναφορικά με τον πολυέξοδο και αγχωτικό τρόπο που οφείλουν να λειτουργούν, επειδή έτσι θέλει το σύστημα.

Η αποδοχή από όλους μας περικοπών, θα οδηγούσε όχι μόνον στην αναβάθμιση του εξυγιαντικού ρόλου των δημοσίων προσώπων, αλλά, τον κυριότερο, στην κατάργηση των ψυχοφθόρων σχέσεων με το ψηφοφόρο. Θα έδινε την ευκαιρία να αντιληφθούν οι ίδιοι οι πολίτες που «οικτίρουν» συλλήβδην τους βουλευτές πως οι δικές τους απαιτήσεις από τον «βουλευτή» τους έχουν δημιουργήσει ένα βαρύ, οικονομικά, κλίμα π.χ. με την ανάγκη λειτουργίας, λόγω ανταγωνισμού μεταξύ των βουλευτών του ιδίου κόμματος, αλλά και την εκ παραδόσεων αντιζηλία μεταξύ πόλεων, 2 ή 3 γραφείων στην ίδια εκλογική περιφέρεια.

Ως βουλευτής –εξ επιλογής– δεν αντιμετωπίζω ανάλογες καταστάσεις, όμως κατανοώ το «δράμα» συναδέλφων από την επαρχία, οι οποίοι στην ουσία δεν κρίνονται από την ενεργή παρουσία τους στη Βουλή ή από την προσπάθεια για έργο στον νομό, αλλά από την απόδοσή τους στον ρόλο που απαιτεί η τοπική κοινωνία.

Παρουσία: σε κηδείες μετά στεφάνου – γάμους με δώρο αντάξιο της θέσεως, λιτανείες, εκκλησιασμούς με όχι και τόσο διακριτικό οβολό στο παγκάρι, ώστε να θεωρηθεί τσιγκούνης, χοροεσπερίδες μετά λαχνών, πανηγύρια, βαφτίσεις, προσωπικές –κατά χιλιάδες– ευχετήριες κάρτες, τηλεγραφήματα, τηλεφωνήματα. Χριστούγεννα, Πάσχα, ονομαστικές εορτές.

Η νοοτροπία Μαυρογυαλούρου διαθέτει ως Ιανός δύο όψεις: η μία απαιτεί κέρασμα όπου χωριό και καφενείο, η άλλη την κατάθεση των τριάντα βουλευτικών αργυρίων στην πυρά του λαϊκισμού. Ας σπάσουμε λοιπόν, το εκμαγείο του μικροπολιτικού συστήματος δεχόμενοι και τις περικοπές και τις αλήθειες!

* Η κ. Φωτεινή Πιπιλή είναι βουλευτής Α΄ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας.