12 Σεπ 2014

Δηλώσεις Φ.Πιπιλή για την προσωρινή απόφαση του ΣτΕ για άνοιγμα καταστημάτων τις Κυριακές

Αθήνα, 12 Σεπτεμβρίου 2014

Δηλώσεις έκανε η Βουλευτής Α' Αθηνών Ν.Δ. Φωτεινή Πιπιλή στον ρ/σ ΣΚΑΙ για την προσωρινή απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ με την οποία αναστέλλεται η εφαρμογή του πιλοτικού μέτρου για άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του χρόνου σε συγκεκριμένες περιοχές. Αφορμή στάθηκε το tweet που έκανε η Βουλευτής χθες μόλις έγινε γνωστή η προσωρινή απόφαση: “Προς ΣτΕ: Δηλαδή με την απόφασή σας μόνο ο εμπορικός κόσμος δικαιούται εκκλησιασμού και οικογενειακού γεύματος την Κυριακή;”

Οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης πρέπει να είναι σεβαστές. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα παραμένουν γενικώς ασχολίαστες είτε θετικά είτε με ερωτηματικά ή ενίοτε και αρνητικά. Δηλαδή, όταν εγώ, ως Βουλευτής, που παραμένω πολίτης – αυτό το δικαίωμα δεν μπορεί να μου το αφαιρέσει κανείς – συγχαίρω δημοσίως τη Δικαιοσύνη που επιβάλλει επιτέλους σκληρές ποινές σε αυτούς που κακοποιούν τα ζώα, γιατί μου επιτρέπεται; Γιατί τίθεται, λοιπόν, θέμα να μην πει ο πολίτης, ο Βουλευτής, ο πολιτικός μηχανικός, ο θυρωρός τη γνώμη του ή να θέσει εύλογα ερωτήματα για μια απόφαση; Άλλο το “σεβαστές”, εκεί δεν τίθεται καμία αμφισβήτηση, και άλλο το αντικείμενο συζήτησης. Συνεπώς, η χθεσινή προσωρινή απόφαση τμήματος του ΣτΕ δημιούργησε ερωτηματικά και δέχεται και σχολιασμό. Που είναι το περίεργο; Οι Δικαστές οφείλουν να είναι άνθρωποι της Κοινωνίας για να είναι αντικειμενικοί στην απόδοση της Δικαιοσύνης”.

Για την υποτονική παρουσία του Δημοσίου κατά την εκδίκαση της ένστασης των συνδικαλιστικών οργάνων του εμπορικού κόσμου η Βουλευτής σχολίασε:
Αυτό είναι διαχρονικό “έγκλημα”. Δεν επιδέχεται μόνο κριτικής αλλά και δημόσιας επίπληξης. Διότι είναι γνωστό και από τη δημοσιογραφική μου εμπειρία ότι έχουν χαθεί εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου υποθέσεις κατάφωρα άδικες για το Ελληνικό Δημόσιο επειδή αυτοί που παρίστανται ως πολιτική αγωγή εκ μέρους του Δημοσίου “ξύνονται”.

Για τους “κακογραμμένους” Νόμους που πηγαίνουν στο ΣτΕ και καταρρίπτονται
Εγώ πολλές φορές έχω τοποθετηθεί διευκρινίζοντας ότι οι Βουλευτές εκ του Συντάγματος είναι αντιπρόσωποι του Έθνους και ουχί συνταγματολόγοι, καθηγητές πανεπιστημίου γιατί τότε θα είχαμε άλλου είδους Βουλή. Γίνεται μια ολόκληρη διαδικασία από νομομαθείς λειτουργούς σε όλα τα επίπεδα και δεν είδαμε ποτέ να απομακρυνθεί ή να τιμωρηθεί ένας από αυτούς που βρίσκονται σε αυτή την ευαίσθητη θέση και επιτρέπουν να φτάσουν ως υπό ψήφιση νομοσχέδια στη Βουλή ξέροντας ότι απέναντι τους έχουν ανθρώπους που κοιτούν το πολιτικό σκεπτικό και δεν είναι εις θέση να διορθώνουν – ας πούμε – το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής ή των Υπουργείων”.

Έχουμε καταλήξει η τελευταία σοβιετική χώρα”

Δεν είναι ότι διαφωνώ με την απόφαση για τα καταστήματα. Έθεσα ένα ερώτημα. Το γεγονός ότι μπορεί να υπάρχει δημοσιονομική βλάβη, αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Όμως, η τοποθέτηση του Υπουργείου Ανάπτυξης ήταν πάρα πολύ λογική. Είπε: “Να το δοκιμάσουμε ένα χρόνο, να δούμε αν πιάνει και αν πραγματικά επιφέρει καταστροφή στον εμπορικό κόσμο, θα το αποσύρουμε. Αν όμως πιάσει, θα το συνεχίζουμε”. Εδώ δεν είχαμε μια απόφαση που λέει “κατά την άποψή μας και τεκμηριωμένα επιφέρει δημοσιονομική ζημιά”. Αυτό θα το δεχόμουν. Αλλά θέτει το θέμα του εκκλησιασμού, με δεδομένο ότι αυτό έγινε μείζον θέμα και είναι αυτονόητο. Τα μαγαζιά, όμως, ανοίγουν μετά τις 11 και είναι προαιρετικό, αν θέλει κάποιος ανοίγει την Κυριακή. Αυτό μου έθεσε το ερέθισμα για το ερώτημα. Άρα, όλοι οι άλλοι που εργάζονται την Κυριακή, η μισή Ελλάδα δηλαδή, είναι άθεοι; Είναι σε μερικά πράγματα που δεν πρέπει να μπερδεύουν ορισμένοι την Εκκλησία, που είναι πυλώνας του σύγχρονου Ελληνικού Πολιτισμού, γιατί της κάνουν στο τέλος ζημιά. Γιατί αυτό δεν το είπε ένας εκκλησιαστικός παράγοντας, το είπε ένα κομμάτι της Δικαιοσύνης ως επιχείρημα για κάτι που είναι η πεμπτουσία της ελεύθερης αγοράς που είναι η λειτουργία των καταστημάτων. Έχουμε καταλήξει η τελευταία σοβιετική χώρα. Ακόμα και το εμπόριο να το αντιμετωπίζουμε με όρους στενού δημόσιου τομέα; Πάμε καλά; Ο καταναλωτής αποφασίζει και η πράξη αποδεικνύει. Αυτή είναι η αντίρρησή μου. Τώρα, λέει, οι Περιφερειάρχες, οι Δήμαρχοι των μεγάλων πόλεων θα αποφασίζουν. Τότε γιατί βγάζεις απόφαση αφού έχεις αυτά τα παράθυρα; Δημιουργούμε δηλαδή δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία όταν παλεύουμε ορισμένοι – αρκετοί – Έλληνες αυτή την καταστροφική νοοτροπία να την καταλύσουμε οριστικά”. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: