12 Δεκ 2013

«Ομιλία – καταπέλτης της Φωτεινής Πιπιλή Βουλευτή Α’ Αθηνών Ν.Δ.»





Αθήνα,  12 Δεκεμβρίου 2013
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


«Ομιλία – καταπέλτης της Φωτεινής Πιπιλή Βουλευτή Α’ Αθηνών Ν.Δ.»


Καταπέλτης ήταν στην ομιλία της η Βουλευτής Α’ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας Φωτεινή Πιπιλή εναντίον Βουλευτών της αντιπολίτευσης, οι οποίοι με ισχνά, χιλιοειπωμένα αλλά και αναληθή επιχειρήματα – έως και ανόητα – καταψήφισαν την επανεκκίνηση των έργων στους οδικούς άξονες.
Έθεσε, δε, και πάλι το θέμα της εγκατάλειψης του εθνικού πλούτου που είναι τα αδρανή υλικά στα ποτάμια και τους χειμάρρους που όχι μόνο καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον αλλά και περιουσίες, ενώ απειλούν και ανθρώπινες ζωές. Αποκάλυψε, δε, ότι επιτέλους αλλάζει ο Νόμος για την εκμετάλλευση από το κράτος των εκατομμυρίων κυβικών της εθνικής αυτής περιουσίας, ο οποίος είναι νόμος – αν είναι δυνατόν – του 1938.
«Πως θα πάτε στην Καλαμάτα, στην Πάτρα και στον Πύργο να εξηγήσετε γιατί δεν θέλετε τη συνέχιση των δρόμων;», διερωτάται η Βουλευτής.
Σας αποστέλλουμε τα Πρακτικά της ομιλίας της Βουλευτή. Επίσης, μπορείτε να δείτε την ομιλία εδώ.



ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ

Αθήνα, σήμερα στις 10 Δεκεμβρίου 2013, ημέρα Τρίτη συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια. Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων, των τροπολογιών και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων «Κύρωση των συμφωνιών τροποποίησης των συμβάσεων παραχώρησης των μεγάλων οδικών αξόνων και ρύθμιση συναφών θεμάτων».

ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΙΠΙΛΗ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι επιτέλους, μετά τα δύσκολα, μπορούμε να συζητάμε από χθες έως πιθανόν και αύριο ένα πραγματικά αναπτυξιακό στην ουσία του νομοσχέδιο.
Θυμάμαι την καταστροφή και τους χιλιάδες νεκρούς που έφεραν στην Ελλάδα παλιές νοοτροπίες τοπικών Βουλευτών, όταν νόμιζαν ότι είναι μεγάλη προσφορά για τον τόπο τους να περνάνε οι δρόμοι μέσα από το χωριό του ψηφοφόρου, του κ. Μπάμπη για παράδειγμα.
Αυτή τη νοοτροπία την πλήρωσε η Ελλάδα εδώ και σαράντα χρόνια τραγικά και δεν επιτρέπεται να ακούγονται το 2013 άλλου είδους, παρόμοιες όμως, καταστροφικές αντιλήψεις. Το τονίζω αυτό γιατί πρέπει να θυμόμαστε πώς ήταν το οδικό δίκτυο -ειδικά της Πελοποννήσου που το χρησιμοποιούσαμε- που περνούσε από χωριό – καφενείο – καφενείο – χωριό.
Υπάρχει το κίνημα «δεν πληρώνω», το οποίο ήταν και πριν την κρίση. Ήταν μια πολιτική κομματική μόδα. Όμως εγώ προτιμώ να πληρώνω διόδια -πιστεύω και πάρα πολλοί νοήμονες και όχι πλούσιοι Έλληνες- μόνο και μόνο γιατί δεν έχει υπολογίσει κανείς ότι από τότε που έγιναν τα μεγάλα οδικά έργα επιτέλους στην Ελλάδα μετά από πολλές καθυστερήσεις, γκρίνιες και αναβολές μειώθηκε δραστικά η δική μας δαπάνη των φορολογουμένων αναφορικά με τα τροχαία, με τους αναπήρους, με τις συντάξεις και με όλες αυτές τις τραγωδίες που ακόμα δυστυχώς σε ορισμένα σημεία της Ελλάδας, για παράδειγμα Πύργος – Πάτρα, εξακολουθούν να υπάρχουν.
Άκουσα με μεγάλη προσοχή από χθες τα πάντα. Άκουσα τρελά πράγματα. Θυμήθηκαν κάποιοι τη ΜΟΜΑ, η οποία οπωσδήποτε συνεισέφερε στην ελληνική αναδιοργάνωση, αλλά σε άλλες εποχές. Πιθανολογώ ότι κάτι τους ερεθίζει σήμερα να μιλούν για τη ΜΟΜΑ, γιατί η ΜΟΜΑ -τι να κάνουμε;- στρατός ήταν, που τότε όφειλε να κάνει αυτό που έκανε, αλλά σήμερα είμαστε Ευρώπη και ο στρατός είναι για να φυλάει τα σύνορα.
Άκουσα άλλους οι οποίοι είπαν καταπληκτικά επιχειρήματα εναντίον του νομοσχεδίου, παραδείγματος χάρη: «Γιατί να πληρώνουν τα νησιά τους δρόμους της Πελοποννήσου ή της Θεσσαλίας; Ή γιατί να πληρώνει ως φορολογούμενος τους «κακούς», αυτούς τους «σατανάδες», τους «εθνικούς εργολάβους», αυτά τα «λαμόγια», αυτούς τους «κλέφτες», αυτούς τους «αλήτες», τους «απατεώνες», κλπ. κάποιος που δεν οδηγεί ή που είναι ηλικιωμένος, άρα δεν θα χρησιμοποιήσει ποτέ ένα δρόμο που θα κατασκευάσουν τα «λαμόγια», οι «εγκληματίες», οι «εθνοπροδότες» Βουλευτές που ψηφίζουμε το νομοσχέδιο; Καταπληκτική λογική! Εγώ δηλαδή, επειδή -να χτυπήσω ξύλο- δεν έχω πάει σε νοσοκομείο, δεν πρέπει να πληρώνω τον ασθενή ή τον ανάπηρο ή τον αδύναμο μέσω των ειδικών εισφορών και των φορολογιών!
Ακούστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν εδώ άνθρωποι που έθεσαν τεκμηριωμένα και με άποψη, επιστημονική γνώση, στοιχεία και πολιτική αντιπαράθεση ορθά τις δικές τους απόψεις. Σέβομαι, λοιπόν, αυτούς που τουλάχιστον καταλαβαίνουν για τι μιλάνε. Αλλά μην ξεχνάμε ότι δυστυχώς δεν είμαστε στο Κουβέιτ. Δεν έχουμε πετρέλαια. Όταν θα τα ανακαλύψουμε τα πετρέλαια, το χρυσό -αν μας αφήσουν ορισμένοι- τα μεταλλεύματα, τον εθνικό πλούτο, είναι πάρα πολύ λογικό να μην έχουμε ανάγκη τα «λαμόγια», τους εθνικούς εργολάβους, τους «κλέφτες», τους «προδότες», τους εθνοπατέρες Βουλευτές που στηρίζουμε όλα αυτά τα «λαμόγια».
Αυτοί, οι οποίοι τα λένε αυτά και δεν ντρέπονται, ξεχνούν πόσες δεκάδες χιλιάδες άξιοι μηχανικοί, τεχνικοί, εξειδικευμένοι εργάτες όλα αυτά τα χρόνια πληρώθηκαν και έκαναν αυτά τα έργα. Για παράδειγμα, το δρόμο Τριπόλεως-Καλαμάτας κάτι «λαμόγια», αν δεν κάνω λάθος, κύριε Υπουργέ, τον έκαναν. Έτσι  δεν είναι;
Στην Καλαμάτα πηγαίνετε να πείτε όλα αυτά που ακούγονται εδώ από υπερβολές, να σας εξηγήσουν τι σημαίνει για την ανάπτυξη αυτής της υπέροχης πόλης, όχι μόνο ο δρόμος που ολοκληρώθηκε, αλλά τι τράβηξε ο συγχωρεμένος ο Κωνσταντακόπουλος από κάτι τοπικά «λαμόγια» και δήθεν οικολόγους επί δώδεκα χρόνια, που δεν άφηναν με μαύρες σημαίες να γίνει το μεγαλύτερο αναπτυξιακό έργο στην Πελοπόννησο, που έχει καταστήσει από κοινού με το αεροδρόμιο και το δρόμο - που έκαναν τα «λαμόγια» - οι εθνικοί εργολάβοι, την Καλαμάτα πρωτεύουσα κυριολεκτικά της Νοτίου Ελλάδος. Άρα, λοιπόν, μέγας ευεργέτης ο δρόμος, μέγας ευεργέτης ο Κωνσταντακόπουλος. Το λέω για να ενοχλούνται μερικοί και να καταλαβαίνουν.
Να θυμίσω σε αντιδιαστολή πόσα χρόνια, με μαύρες σημαίες πάλι, δεν έγινε το χρήσιμο έργο περιφερειακής Πατρών. Το θυμάστε ορισμένοι πιο παλιοί; Εγώ τα ξέρω αυτά ως δημοσιογράφος που κάλυπτα τα ρεπορτάζ.
Πόσες μαύρες σημαίες βγήκαν, για παράδειγμα, στο μετρό της Αγίας Παρασκευής που ένας Δήμαρχος, ψηφοθήρας της πλάκας, δεν άφησε να γίνει και πόσο μετάνιωσαν οι κάτοικοι της Αγίας Παρασκευής;
Επειδή πρέπει να τελειώσω, φέρνω ξανά το θέμα που σας είπα. Ο εθνικός πλούτος που  μπορεί να βοηθήσει στα έργα, επαναλαμβάνω, είναι τα αδρανή υλικά από τους δεκάδες χειμάρρους ποταμούς που παραμένουν, πλημμυρίζουν, καταστρέφουν, πνίγουν στις κοίτες που δεν υπάρχουν πια. Σας έδωσα χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Νέδα στο Νομό Ηλείας.
Έκανα έρευνα και καταθέτω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το εξής τρελό: Έχουμε ακόμα για τα αδρανή υλικά το νόμο του 1938, «Απόφασις Υπουργών Οικονομικών, Συγκοινωνίας, Κρατικής Υγιεινής, Τύπου και Τουρισμού και Διοικητού της Πρωτευούσης, 1938». Το καταθέτω στα Πρακτικά. Έχει ενδιαφέρον και η γλώσσα και το σκεπτικό.
Μαθαίνω με χαρά, όμως, ότι μετά από τέσσερα χρόνια αγώνα από το Υπουργείο Υποδομών επιτέλους αλλάζει ο νόμος και πλέον η απόληψη με νόμιμο τρόπο από το κράτος του εθνικού του πλούτου, που είναι τα αδρανή, μπορεί να γίνει πολύ πιο εύκολα και αποτελεσματικά. Δεν το καταθέτω, γιατί είναι off the record αυτό που έχω στα χέρια μου.
Να είστε καλά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: