Θα σε στενοχωρήσω, αν σου πω ότι ότι λίγο μας ενδιαφέρουν οι επικοινωνιακές σου δραστηριότητες μέσω συνεντεύξεων και άρθρων που σε περιγράφουν; (Άραγε τις έχεις ανάγκη;). Εδώ περιμένουμε επικοινωνία με σένα και δεν την έχουμε. Ούτε καν να μας πεις μια καλημέρα, να μας πεις ότι διάβασες τα σχόλιά μας και θα απαντήσεις. Μήπως τελικά όλοι οι εκλεγμένοι καβαλούν από ένα καλάμι; Μήπως είναι νομοτελειακή η διαδικασία της βουλευτοποίησης;
Α, κι εκείνα τα σχόλια για την αύξηση της βουλευτικής αποζημίωσης τι έγιναν; Νόμιζα ότι θα επανερχόσουν κάποτε!
Προς Heliotypon: Μου γράφετε ότι λίγο σας ενδιαφέρουν οι επικοινωνιακές δραστηριότητες μέσω συνεντεύξεων και άρθρων και παραπονιέστε που δεν σας λέω μια καλημέρα και αναρωτιέστε αν όλοι οι εκλεγμένοι καβαλούν από ένα καλάμι!
Σας έχω εξηγήσεις: 1ον δεν θεωρώ ως μόνη επικοινωνία την ενασχόληση με το Blog ή το Facebook, ως υποχρέωση, γιατί εγώ δε θέλω να βάλω τους συνεργάτες μου να απαντάνε σε κάθε μήνυμα. Γιατί αν απαντούσα σε κάθε μήνυμα, θα έπρεπε να είμαι καθηλωμένη σπίτι και να μην κάνω τίποτε άλλο.
2ον όταν είσαι συνεπής στις Βουλευτικές σου υποχρεώσεις, 5 με 6 ώρες στη Βουλή, όταν εργάζεσαι και μάλιστα με ραδιοφωνική εκπομπή, που έχεις επαφή με χιλιάδες πολίτες, όταν πρέπει να μελετάς και να διαβάζεις 2 με 3 ώρες το 24ωρο εφημερίδες, βιβλία, νομοσχέδια, ντοκουμέντα.
3ον όταν βλέπεις πολίτες και κάνεις επαφές για να επιλύσεις προβλήματα τους- μιλάς πολύ στο τηλέφωνο, περνάς και κάνα δυο ωρίτσες με αυτά.
4ον όταν είσαι εκτός όλων των άλλων και συγγραφέας και φωτογράφος και ολοκληρώνεις έρευνες σε όλη την Ελλάδα, όπως αυτές που δημοσιεύω κατά καιρούς με εκδόσεις προσωπικές και συνεργασίες στο Γεωτρόπιο της Ελευθεροτυπίας και αλλού- άρα όποτε δεν έχει Βουλή- ταξιδεύεις σε κάθε χωριό.
Μάλλον δεν έχεις χρόνο αλλά και ανάγκη να επικοινωνείς αποκλειστικά μέσω του Blog. Χώρια που μου έχει πει ο γιατρός ότι με όλα αυτά που έκανα και κάνω πρέπει να κοιμάμαι τουλάχιστον 7 ώρες. Όσο για τη θέση μου για τα σχόλια για την αύξηση της Βουλευτικής αποζημίωσης, έχω ήδη δώσει πολλές συνεντεύξεις και όταν βρω χρόνο θα αφιερώσω τουλάχιστον 2 με 3 ώρες για να τις αναρτήσω στο Blog.
Δεν αμφισβητώ τις απασχολήσεις του/της ευσυνείδητου βουλευτού. Πάντως, εδώ στο μπλογκ είμαστε τρεις κι ο κούκος (ή, μάλλον, αυτός έφυγε...) και ένα πέρασμα δεν θα σου έπαιρνε και πολύ χρόνο.
Και μια παράκληση: Δεν θα ήθελα να μου γράφεις (όταν μου απαντάς) σε πληθυντικό αριθμό, όπως δεν σου γράφω κι εγώ. "'Ενας είμαι", όπως έλεγε κι ο Μανώλης Γλέζος. Και δεν βρίσκω ότι στα μπλογκ, τουλάχιστον, πρέπει οι γράφοντες/σες να χρησιμοποιούν πληθυντικό. 'Εστω κι αν υπάρχει η βουλευτική ιδιότητα. Ας είμαστε πιο απλοί...
Αγαπητέ μου φίλε, αφού μου δίνεις το δικαίωμα να σου μιλάω στον ενικό, με μάτιασες και μέσα σε όλα έπαθα τη νόσο όλων όσων διαβάζουν πολύ ή γράφουν πολύ στο computer. Επώδυνη σύσπαση μυών και κάνω θεραπεία. Κάτι ξέρω εγώ που δεν κάνω πολύ συχνά περάσματα στο blog για να απαντάω, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπαίνω πολύ στο internet. Άμα θέλεις να σου πω ασκήσεις που μου είπε ο γιατρός γιατί μάλλον ασχολείσαι πολύ με το computer, είμαι στην διάθεσή σου. Προς το παρόν πρέπει να κάνω 10 συνεδρίες με φυσιοθεραπευτή και φαρμακευτική αγωγή.
(εγώ μιλάω πάντα σε εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού στον πληθυντικό χωρίς να κατακρίνω τον προηγούμενο συνομιλητή σας)
Επειδή μας κάνατε μια καταγραφή των δραστηριοτήτων σας, σαν δικαιολογία για το ότι δεν απαντήσατε θα ήθελα να σας επισημάνω ότι εσείς μας καλέσατε να πάρουμε μέρος σε ένα διάλογο που δεν έγινε ποτέ και είχε ως θέμα τον μισθό των βουλευτών.
Το να διαβάσω άρθρα σας για το θέμα είναι εύκολο στο διαδίκτυο - νομίζω δεν ήταν αυτός ο αρχικός σας σκοπός.
Λυπάμαι για τις περιπέτειές σου με τα αποτελέσματα εργασίας με τον υπολογιστή. Ευτυχώς εγώ δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοια ακόμη, ίσως γιατί δεν τον χρησιμοποιώ τόσο πολύ όσο εσύ. Αν μου προκύψουν θα σε συμβουλευτώ σίγουρα και σ' ευχαριστώ για την προσφορά. Αισθάνομαι και καποιες ενοχές, τώρα, που σε πίεσα να μας γράφεις. 'Ισως και να υποεκτίμησα την εργασία του βουλευτή, ίσως γιατί οι περισσότεροι δεν μου δίνουν την αίσθηση ότι κάνουν σοβαρή δουλειά, άλλη από το παίρνουν βόλτα τα κανάλια και τα παράθυρα και να τσακώνονται μεταξύ τους χωρίς να λένε τίποτα! Με έχει ενοχλήσει αφάνταστα αυτό...
Όταν ασχολούμαι δημοσίως με ένα θέμα, η βασική μου αρχή, και ως δημοσιογράφος και ως υπεύθυνος πολίτης, είναι την άποψη μου να την στηρίζω και σε επιχειρήματα. Έχω καθυστερήσει να σας πω τη γνώμη μου για τις Βουλευτικές αποζημιώσεις, διότι προσπαθώ να βγάλω άκρη, κάτι που δεν είναι εύκολο, για το τι συμβαίνει στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άρα χρειάζεται πολύ δουλειά από εμένα- την έχω προχωρήσει την έρευνα αρκετά- αλλά επιγραμματικά να σας δώσω μια γεύση των απόψεων μου. Κατά την προσωπική μου άποψη οι παροχές του Έλληνα φορολογούμενου για τις ανάγκες των Βουλευτών επαρκούν. Ειδικότερα τώρα που χρειάζεται σφίξιμο απ’ όλους, χρειάζεται ένας επαναπροσδιορισμός των αμοιβών και στην Τοπική και στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Είναι όμως απαραίτητο να υπάρξει και αλλαγή νοοτροπίας των πολιτών. Αλλά και αλλαγή της αντίληψης των Βουλευτών, οι οποίοι δυστυχώς κατά την προσωπική μου άποψη πάντα εκλαμβάνουν το αξίωμα του Βουλευτή ως αποκλειστικό επάγγελμα. Οι Βρετανοί Βουλευτές έχουν μικρότερη από τους Έλληνες, χοντρικά σας τα λέω τώρα, αποζημίωση, αλλά εκεί υπάρχει άλλου επιπέδου σχέση με τον ψηφοφόρο, ο οποίος δεν θεωρεί ότι στο γάμο του, ή στην κηδεία, ή στα βαφτίσια, ο Βουλευτής είναι υποχρεωμένος όχι μόνο να πηγαίνει αλλά και να στέλνει δώρο ή στεφάνι. Θα τα πούμε αργότερα.
8 σχόλια:
Θα σε στενοχωρήσω, αν σου πω ότι ότι λίγο μας ενδιαφέρουν οι επικοινωνιακές σου δραστηριότητες μέσω συνεντεύξεων και άρθρων που σε περιγράφουν; (Άραγε τις έχεις ανάγκη;). Εδώ περιμένουμε επικοινωνία με σένα και δεν την έχουμε. Ούτε καν να μας πεις μια καλημέρα, να μας πεις ότι διάβασες τα σχόλιά μας και θα απαντήσεις. Μήπως τελικά όλοι οι εκλεγμένοι καβαλούν από ένα καλάμι; Μήπως είναι νομοτελειακή η διαδικασία της βουλευτοποίησης;
Α, κι εκείνα τα σχόλια για την αύξηση της βουλευτικής αποζημίωσης τι έγιναν; Νόμιζα ότι θα επανερχόσουν κάποτε!
Πέρασαν δύο μήνες και ακόμα να διαβάσουμε τις απόψεις σας για τον μισθό των βουλευτών.
Και όμως το διαφημίσατε σε όλα τα μεγάλα ιστολόγια και εμείς σας γράψαμε τις απόψεις μας.
Ένα επικοινωνιακό κόλπο ίσως για να είναι η κυρία Πιπιλή και Blogger;
Δεν πειράζει.
Προς Heliotypon:
Μου γράφετε ότι λίγο σας ενδιαφέρουν οι επικοινωνιακές δραστηριότητες μέσω συνεντεύξεων και άρθρων και παραπονιέστε που δεν σας λέω μια καλημέρα και αναρωτιέστε αν όλοι οι εκλεγμένοι καβαλούν από ένα καλάμι!
Σας έχω εξηγήσεις:
1ον δεν θεωρώ ως μόνη επικοινωνία την ενασχόληση με το Blog ή το Facebook, ως υποχρέωση, γιατί εγώ δε θέλω να βάλω τους συνεργάτες μου να απαντάνε σε κάθε μήνυμα. Γιατί αν απαντούσα σε κάθε μήνυμα, θα έπρεπε να είμαι καθηλωμένη σπίτι και να μην κάνω τίποτε άλλο.
2ον όταν είσαι συνεπής στις Βουλευτικές σου υποχρεώσεις, 5 με 6 ώρες στη Βουλή, όταν εργάζεσαι και μάλιστα με ραδιοφωνική εκπομπή, που έχεις επαφή με χιλιάδες πολίτες, όταν πρέπει να μελετάς και να διαβάζεις 2 με 3 ώρες το 24ωρο εφημερίδες, βιβλία, νομοσχέδια, ντοκουμέντα.
3ον όταν βλέπεις πολίτες και κάνεις επαφές για να επιλύσεις προβλήματα τους- μιλάς πολύ στο τηλέφωνο, περνάς και κάνα δυο ωρίτσες με αυτά.
4ον όταν είσαι εκτός όλων των άλλων και συγγραφέας και φωτογράφος και ολοκληρώνεις έρευνες σε όλη την Ελλάδα, όπως αυτές που δημοσιεύω κατά καιρούς με εκδόσεις προσωπικές και συνεργασίες στο Γεωτρόπιο της Ελευθεροτυπίας και αλλού- άρα όποτε δεν έχει Βουλή- ταξιδεύεις σε κάθε χωριό.
Μάλλον δεν έχεις χρόνο αλλά και ανάγκη να επικοινωνείς αποκλειστικά μέσω του Blog. Χώρια που μου έχει πει ο γιατρός ότι με όλα αυτά που έκανα και κάνω πρέπει να κοιμάμαι τουλάχιστον 7 ώρες. Όσο για τη θέση μου για τα σχόλια για την αύξηση της Βουλευτικής αποζημίωσης, έχω ήδη δώσει πολλές συνεντεύξεις και όταν βρω χρόνο θα αφιερώσω τουλάχιστον 2 με 3 ώρες για να τις αναρτήσω στο Blog.
Το ίδιο ισχύει και για τον Edessapress
Δεν αμφισβητώ τις απασχολήσεις του/της ευσυνείδητου βουλευτού. Πάντως, εδώ στο μπλογκ είμαστε τρεις κι ο κούκος (ή, μάλλον, αυτός έφυγε...) και ένα πέρασμα δεν θα σου έπαιρνε και πολύ χρόνο.
Και μια παράκληση: Δεν θα ήθελα να μου γράφεις (όταν μου απαντάς) σε πληθυντικό αριθμό, όπως δεν σου γράφω κι εγώ. "'Ενας είμαι", όπως έλεγε κι ο Μανώλης Γλέζος. Και δεν βρίσκω ότι στα μπλογκ, τουλάχιστον, πρέπει οι γράφοντες/σες να χρησιμοποιούν πληθυντικό. 'Εστω κι αν υπάρχει η βουλευτική ιδιότητα. Ας είμαστε πιο απλοί...
Προς Heliotypon:
Αγαπητέ μου φίλε, αφού μου δίνεις το δικαίωμα να σου μιλάω στον ενικό, με μάτιασες και μέσα σε όλα έπαθα τη νόσο όλων όσων διαβάζουν πολύ ή γράφουν πολύ στο computer. Επώδυνη σύσπαση μυών και κάνω θεραπεία. Κάτι ξέρω εγώ που δεν κάνω πολύ συχνά περάσματα στο blog για να απαντάω, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπαίνω πολύ στο internet. Άμα θέλεις να σου πω ασκήσεις που μου είπε ο γιατρός γιατί μάλλον ασχολείσαι πολύ με το computer, είμαι στην διάθεσή σου. Προς το παρόν πρέπει να κάνω 10 συνεδρίες με φυσιοθεραπευτή και φαρμακευτική αγωγή.
Αγαπητή κ. Πιπιλή,
(εγώ μιλάω πάντα σε εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού στον πληθυντικό χωρίς να κατακρίνω τον προηγούμενο συνομιλητή σας)
Επειδή μας κάνατε μια καταγραφή των δραστηριοτήτων σας, σαν δικαιολογία για το ότι δεν απαντήσατε θα ήθελα να σας επισημάνω ότι εσείς μας καλέσατε να πάρουμε μέρος σε ένα διάλογο που δεν έγινε ποτέ και είχε ως θέμα τον μισθό των βουλευτών.
Το να διαβάσω άρθρα σας για το θέμα είναι εύκολο στο διαδίκτυο - νομίζω δεν ήταν αυτός ο αρχικός σας σκοπός.
Φιλικά.
Λυπάμαι για τις περιπέτειές σου με τα αποτελέσματα εργασίας με τον υπολογιστή. Ευτυχώς εγώ δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοια ακόμη, ίσως γιατί δεν τον χρησιμοποιώ τόσο πολύ όσο εσύ. Αν μου προκύψουν θα σε συμβουλευτώ σίγουρα και σ' ευχαριστώ για την προσφορά. Αισθάνομαι και καποιες ενοχές, τώρα, που σε πίεσα να μας γράφεις. 'Ισως και να υποεκτίμησα την εργασία του βουλευτή, ίσως γιατί οι περισσότεροι δεν μου δίνουν την αίσθηση ότι κάνουν σοβαρή δουλειά, άλλη από το παίρνουν βόλτα τα κανάλια και τα παράθυρα και να τσακώνονται μεταξύ τους χωρίς να λένε τίποτα! Με έχει ενοχλήσει αφάνταστα αυτό...
Πρός EDESSAPRESS:
Όταν ασχολούμαι δημοσίως με ένα θέμα, η βασική μου αρχή, και ως δημοσιογράφος και ως υπεύθυνος πολίτης, είναι την άποψη μου να την στηρίζω και σε επιχειρήματα. Έχω καθυστερήσει να σας πω τη γνώμη μου για τις Βουλευτικές αποζημιώσεις, διότι προσπαθώ να βγάλω άκρη, κάτι που δεν είναι εύκολο, για το τι συμβαίνει στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άρα χρειάζεται πολύ δουλειά από εμένα- την έχω προχωρήσει την έρευνα αρκετά- αλλά επιγραμματικά να σας δώσω μια γεύση των απόψεων μου. Κατά την προσωπική μου άποψη οι παροχές του Έλληνα φορολογούμενου για τις ανάγκες των Βουλευτών επαρκούν. Ειδικότερα τώρα που χρειάζεται σφίξιμο απ’ όλους, χρειάζεται ένας επαναπροσδιορισμός των αμοιβών και στην Τοπική και στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Είναι όμως απαραίτητο να υπάρξει και αλλαγή νοοτροπίας των πολιτών. Αλλά και αλλαγή της αντίληψης των Βουλευτών, οι οποίοι δυστυχώς κατά την προσωπική μου άποψη πάντα εκλαμβάνουν το αξίωμα του Βουλευτή ως αποκλειστικό επάγγελμα. Οι Βρετανοί Βουλευτές έχουν μικρότερη από τους Έλληνες, χοντρικά σας τα λέω τώρα, αποζημίωση, αλλά εκεί υπάρχει άλλου επιπέδου σχέση με τον ψηφοφόρο, ο οποίος δεν θεωρεί ότι στο γάμο του, ή στην κηδεία, ή στα βαφτίσια, ο Βουλευτής είναι υποχρεωμένος όχι μόνο να πηγαίνει αλλά και να στέλνει δώρο ή στεφάνι. Θα τα πούμε αργότερα.
Δημοσίευση σχολίου