Το αισθάνομαι να κάνω μια αφιέρωση στον αδελφό του πατέρα μου Χαράλαμπο Μενελάου Πιπιλή που έπεσε στο Αλβανικό Μέτωπο. Ήταν μόλις 28 ετών, ιατρός, που ακολούθησε το φημισμένο 384ο Σύνταγμα Πεζικού.
Ιδιαίτερα συγκινητικό και πατριωτικό το ότι αρνήθηκε ως έφεδρος αξιωματικός να υπηρετήσει σε αθηναϊκό, στρατιωτικό νοσοκομείο και ζήτησε ο ίδιος να πάει στο Μέτωπο. Πόσο ταιριάζει και στον θείο που δεν γνώρισα, ο ύμνος του Οδυσσέα Ελύτη, «Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας» και πόσο, τραγικά, επίκαιρος ο στίχος του:
«Πέστε λοιπόν στον ήλιο να 'βρει έναν καινούριο δρόμο
Τώρα που πια ή πατρίδα του σκοτείνιασε στη γη
Αν θέλει να μη χάσει από την περηφάνεια του
Ή τότε πάλι με χώμα και νερό
Ας γαλαζοβολήσει αλλού μιαν αδελφούλα Ελλάδα!»
Τώρα που πια ή πατρίδα του σκοτείνιασε στη γη
Αν θέλει να μη χάσει από την περηφάνεια του
Ή τότε πάλι με χώμα και νερό
Ας γαλαζοβολήσει αλλού μιαν αδελφούλα Ελλάδα!»
Ο θείος μου σκοτώθηκε ως έφιππος ων στο Μάλι, Μαλεσόβας Αλβανίας, στις 29 Ιανουαρίου 1941.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου