Έλειπα, γιατί με έστειλε ο Πρόεδρος Σαμαράς να τον εκπροσωπήσω στην παράδοση από τη Μαριάννα Βαρδινογιάννη των 75 πετρόκτιστων σπιτιών, απ' τα χαλάσματα της τραγωδίας του 2007 στη Μάκιστο. Έχω πάει πολλές φορές, έβλεπα την εξέλιξη αλλά αυτά που είδα σήμερα συνολικά, επιβεβαίωσαν τον κύκλο ότι από τη στάχτη γεννιέται ζωή. Η έννοια του μεγάλου ευεργέτη ξαναπόκτησε πρόσωπο σε αυτό της Μαριάννας και του Βαρδή Βαρδινογιάννη. Αυτά δεν τα λέω εγώ. Τα έλεγαν οι κλαμμένοι γέροι και γριές που αγκάλιαζαν την ευεργέτριά τους. Κάποιοι από αυτούς μαυροφορεμένοι, γιατί τότε κάηκαν ζωντανοί συγγενείς τους.
Αυτό που δεν ξέρει όλος ο κόσμος και δεν μπορεί να το εκτιμήσει, ήταν η κατάσταση της Μακίστου και της διπλανής Αρτέμιδας (που την ξαναέφτιαξαν οι Κύπριοι). Λόγω καταγωγής μου από την περιοχή από τον πατέρα μου, ήξερα τα χάλια σε αυτά τα δύο χωριά. Απομονωμένα στο πουθενά με εγκαταλελειμένα σπίτια-σαράβαλα, καμιά 30αριά γερόντια, καταλάβατε… Έγινε η καταστροφή, θρήνησε όλη η Ελλάδα – ποιος ξεχνάει εκείνη τη μάνα με τα 4 παιδιά, τον Αντιδήμαρχο Ζαχάρως, τους νεκρούς πυροσβέστες. Σας παραθέτω φωτογραφίες από την πρωινή εκδήλωση παράδοσης των 73 σπιτιών, 2 εκκλησιών και 1 πλατείας που είχαν καεί ολοκληρωτικά. Δεν θα σας βάλω τις φωτογραφίες από τα συγκεντρωμένα ενθυμήματα των νεκρών στο δρόμο, γιατί αυτό το θέαμα δεν το αντέχεις και ούτε εγώ θέλω να το ξαναδώ.
Θα την πώ όμως τη μεγάλη κακία μου, γιατί έρχονται και εκλογές Αυτοδιοίκησης. Τρία χρόνια μετά, με τόσο χρήμα από το κράτος, τους ιδιώτες, το ταμείο του Μολυβιάτη και η ρημάδα η Νομαρχία Ηλείας δεν έχει στείλει δύο μπουλντόζες να κάνουν τον δρόμο ανθρώπινο. Ντροπή που είναι μέσα στη λακκούβα και τις κατολισθήσεις, ακόμα και στο σημείο-μνημείο για τους ανθρώπους που κάηκαν εκεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου