Χριστούγεννα στην Αθήνα επί Έβερτ και Τρίτση

​Διαβάζω τα διθυραμβικά φεισμπουκικά σχόλια, για τους, ανά την επικράτεια, εορταστικούς στολισμούς από Δημάρχους. Για τα "μοναδικά" δένδρα, για τα "υπέροχα" καλλιτεχνήματα, για τα "ελε​ύ​θ​ε​ρα​ς​" Λούνα -Πάρκ. Και σκέφθηκα, πως, επειδή ζωή και καθημερινότητα υπήρχε επιτυχώς και πριν ενσκήψει η θορυβώδης διαδικτυακή συντροφιά​,​ οφείλω να θυμηθώ και να θυμίσω πως από​ κάποτε, ​παλαιότερα​,​ και από κάποιους πο​υ​ δεν ζουν σήμερα, ξεκίνησαν όλα αυτά. Την πρωτοπορία την χρεώνεται ο Δήμος Αθηναίων και, αρχικά, όλα αυτά τα σημερινά "μοναδικά" ξεκίνησαν δειλά, από τον Δήμαρχο της καρδιάς μου, τον Μιλτιάδη ​Έ​βερτ. Είχα την τύχη να ξεκινήσω μαζί του, το 1986​,​ την πορεία μου σε κάτι που αγάπησα πολύ -παρά την πολύ δυνατή επαγγελματική μου δράση- το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων, όπου έδρασα για είκοσι ολόκληρα χρόνια. Πρωτάρηδες τότε όλοι -και ο Εβερτ ως Δήμαρχος και εγώ- αλλά τόλμησα να του προτείνω να κάνουμε κάτι, να αποκτήσει η Αθήνα -το χωριό μας- χριστουγεννιάτικη λάμψη. Ενθουσιάστηκε και προχωρήσαμε​ ​μέσα στα στενό οικονομικό πλαίσιο της εποχής. Χάρηκε ο κόσμος και περισσότερο τα καταστήματα του κέντρου και κάποιων πλατειών προς Πατησίων και Παγκράτι μεριά​ ​που στολίστηκαν.​ ​Ο κοσμογυρισμένος Τρίτσης,​ ​με το που ανέλαβε​, άρχισε να συζητάει μαζί μου,​ ​πως θα κάνουμε "μπ​α​μ",​ ​αλλά κι αυτός,​ ​με φρένο στ​α​ έξοδα. Είχε τη φαεινή ιδέα ένας σύμβουλός του,​ ​να διαπραγματευθεί με την​ ​πρωτοπόρο π​ρ​ωτεύουσα του εορταστικού στολισμού το Λονδίνο κι έτσι,​ ​ταξίδευσε εκεί και αγοράσαμε από το Δήμο του ​Λ​ονδίνου,​ ​κοψοχρονιά,​ ​παλαιότερες γιρλάντες φωτισμού που δεν τις χρειάζονταν πλέον.​ ​Τονίζω πως, με την εντολή του Τρίτση τ​α​ φωτάκια ​έ​πρεπε να είναι "ψείρες" και όχι μεγάλα​ ​-ήξερε τι ζητούσε.​ ​Και με παγωνιά,​ ​νυχθημερόν μαζί με το ηλεκτρολογικό του Δήμου Αθηναίων και γερανούς,​ ​στολίσαμε παραμυθένια,​ ​όλα τα δένδρα της ​Π​λατείας Συντάγματος και των γύρω δρόμων. 1991.​ ​Ο διάδοχός του,​ ​μετά τον τραγικό χαμό του,​ ​ο Λεωνίδας Κουρής,​ ​ακουλούθησε την κληρονομιά αυτή και την εμπλούτισε. Είχα πάρει κι εγώ αέρα και οργανώσαμε ένα υπαίθριο τεράστιο Λούνα -Πάρκ έξω από το Ζάππειο,​ ​με ρόδα εντυπωσιακή,​ ​με τρενάκια στο άλσος και αλογάκια και κλόουν. Χαρά παιδιού και ​α​θηναίων. Αλλά το πι​ο​ σημαντικό,​ ​πρωτοποριακό,​ ​μοναδικό, ήταν πως δυ​ο​ κορυφαίοι ζωγράφοι ο Αλέκος Φασιανός και ο Γιώργος Σταθόπουλος δέχθηκαν την πρότασή μου και πρόσφεραν,​ ​ειδικά για την εορταστική Αθήνα,​ ​ο πρώτος μια υπέροχη φάτνη-έργο τέχνης πο​υ​ στήσαμε έξω από την ​Π​αλαιά Βουλή και ο δεύτερος την πλήρη μεταμόρφωση ενός κλασικού τρόλει της γραμμής Ακαδημίας​-​Ν.Ψυχικό​-​​​Παπαδιαμαντη σε κινούμενο πίνακα ζωγραφικής. Δεν γράφω άλλα.​ ​Αλλά το αισθάνθηκα πως τους χρωστάω πολλά και δεν τους ξεχνάω.​ ​Ζωντανούς αλλά και αλησμόνητους. Χρόνια Πολλά!

H ΕΡΤ είναι πάντα Μαύρη

Πεδίον του Αρεως: Αβδηριτισμός, ή, κοινώς, τα μεταξωτά βρακιά

Την Τετάρτη, 27 Σεπτεμβρίου, πήγα στην εκδήλωση διαμαρτυρίας κατοίκων για την απαράδεκτη κατάσταση στο πολυδιαφημισμένο, ως μεγάλο έργο ανάπλασης, στο Πεδίον του Άρεως. Γνωρίζω άριστα το θέμα, ως επί 20 χρόνια δημοτική σύμβουλος Αθηναίων, ως επικεφαλής της αντιπολίτευσης νομαρχιακή σύμβουλος, επί της παντοδυναμίας υπερνομάρχη, τότε, Φώφης Γεννηματά. Από εκείνη την εποχή, αντιδρούσα σθεναρά στην επιμονή της Γεννηματά για το φαραωνικής εμπνεύσεως όραμά της, τονίζοντας πως, αυτό που προέχει, είναι η μόνιμη εξασφάλιση καθαριότητας, περιποίησης και ασφάλειας του χώρου και όχι το ύψους 10 εκατομμυρίων ευρώ έργο, σίγουρη πως η προσπάθεια του  διεθνούς φήμης αρχιτέκτονα Τομπάζη, δεν θα μπορούσε να στηριχθεί από το κλασικό ελληνικό δημόσιο. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκα, όπως και οι κάτοικοι της περιοχής.

Η εκδήλωση, ήταν έκπληξη, γιατί όχι μόνον είχε πολύ κόσμο, αλλά και ήταν όλοι πολίτες της περιοχής και, όχι, περιφερόμενοι φωνασκούντες, γενικώς. 

Στις δηλώσεις μου στα κανάλια τόνισα πως θεωρώ τη συγκέντρωση, δυνατό χαστούκι προς την Περιφέρεια Αττικής, που επέτρεψε τόσο καιρό αυτή την ασχήμια, αλλά και προς την, εν γένει επικρατούσα, στην Ελλάδα ιδιοκτησιακή λογική, που τελικά βολεύει, στην αποποίηση ευθυνών, όλους τους υπεύθυνους. "Δεν φταίω εγώ, δεν είναι δική μου δουλειά, α,δεν μπορώ να παρέμβω". Κλείνοντας, θέλω να πω, για μια ακόμη φορά, ότι και στην περίπτωση Πεδίον του Άρεως, ισχύει ο κληροδοτημένος απ'ο την αρχαιότητα, αβδηριτισμός και αυτό που λέει, σήμερα ο λαός, τα μεταξωτά βρακιά, θέλουν επιδέξιους ...

 Το πρωί δημοσιεύθηκε στο liberal.gr άρθρο μου όπου, όπως θα καταλάβετε διαβάζοντάς το, με αυτή τη χυδαία, προσβλητική συμπεριφορά των συριζαίων έχω καταλήξει ότι ακόμα και η Ιστορία έχει... "λαλήσει"!

 

Eις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και έχει ο Θεός...

Τρίτη 05 Σεπτεμβρίου 2017, 00:02

Της Φωτεινής Πιπιλή

Η βαρύτερη, από όλες, τις πολλές προσβολές πού δέχεται, σχεδόν καθημερινά η κοινή λογική τού, τουλάχιστον γεωγραφικά και πολιτικά, ενταγμένου στο ευρωπαϊκό σύνολο έλληνα πολίτη, είναι αυτή πού δέχεται πολύ συχνά, από τη συμπεριφορά  επώνυμων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Η αυτάρεσκη παραδοχή του Στέλιου Παππά, πατρός του υιού Νίκου Παππά, πώς όχι μόνον ήταν η καλύτερη επιλογή από το Μέγαρο Μαξίμου για να αναλάβει μια νεοπαγή και προσωποπαγή, φυσικά κρατική θέση, αλλά και πως αυτή η, αντικειμενικά κατά τον ίδιο πάντα, επιλογή, δεν ήταν απόδειξη περίτρανη ενός  σκανδαλώδους κομματικού νεποτισμού και οικογενειακής φαυλοκρατίας, αλλά ένα μαζικό, κοινωνικό χρεωστούμενο από την ελληνική κοινωνία λόγω του, αγνώστου έως εκείνη τη στιγμή, παππού Νίκου Παππά, δηλαδή του πατρός του πατέρα του υιού Νίκου Παπά.

Σε μία χώρα που ο νεποτισμός και η οικογενειοκρατία, αποτελούσε μια κατακριτέα για πολλούς, αιτία κακοδαιμονίας, η αλαζονική –με πασιφανή χροιά ειρωνείας  προς κάθε διαμαρτυρόμενο- επίκληση του Στέλιου Παππά, ότι δεν πήρε αυτή τη θέση επειδή είναι ο υιός του παντοδύναμος «Μαξιστής», αφού ο ίδιος είναι υιός του Νίκου Παππά, άνοιξε έναν ακόμη επικριτικό κύκλο αντιδράσεων, πού, αν το σκεφτούμε με ψυχραιμία, τελικά, πρέπει να παραχωρηθεί αποκλειστικά σε επιθεωρησιογράφους και γελοιογράφους. Για το τι θα γράψει η ιστορία δε λέω, γιατί, ήδη, με τα τόσα πού έχουν γραφτεί, η ιστορία, έχει λαλήσει!

Όπως και το γεγονός ότι ,στο παρελθόν την οικογενειοκρατία  την κατακεραύνωνε προσωπικά και ο νυν Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ουδόλως πρέπει  μας απασχολεί ,γιατί δεν είναι το μόνο  από όλα αυτά τα τερατώδη που έχει πει για να δώσουμε ξεχωριστή σημασία. Άλλωστε  έχει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας αναγκαστεί να απολογηθεί με ατάκες του στιλ, πώς «μπορεί να τον λέμε ψεύτη, αλλά κλέφτη –σ.σ. ακόμη- κανείς.

Το πόσο υψηλά ιστάμενος στην «Μαξιστική» επετηρίδα  νιώθει πώς βρίσκεται ο κ. Στέλιος Παππάς, αποδεικνύεται από το γεγονός, πώς, ενώ αιφνιδιασμένο το πανελλήνιο, πληροφορήθηκε πώς υπάρχει και τρίτο ιστορικό στέλεχος  της οικογένειας, στο όνομα του οποίου, φαίνεται πως χρωστούσαμε ως λαός τη, σημερινή παντοδυναμία της, όμως δεν έδωσε λεπτομερές γενεαλογικό  υλικό, σε αντίθεση με την, επίσης κραυγαλέα, αλλά χαμηλής κομματικής βαθμίδας περίπτωση του γραμματέα  της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ  Ιάσονα Σχινά –Παπαδόπουλου, ο οποίος αμέσως μετά την εκλογή του στη θέση, αιτιολογώντας για το πώς, σε λίγες μόλις ημέρες, διορίστηκαν σε επίλεκτες, φυσικά κρατικές, θεσάρες, στο Μέγαρο Μαξίμου ο ένας, στο Υπ. Υγείας η άλλη, ο αδελφός του και η μητέρα του.

Τότε, απαντώντας  στο σάλο πού ξέσπασε-γιατί θυμίζω πώς ήταν λίγους μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας από την πρώτη φορά  αθώα και αμόλυντη Αριστερά, ο εις εκ των υιών της διορισθείσης μητρός, μας είχε πλήρως ενημερώσει για το γενεαλογικό του δένδρο, υπερτονίζοντας  με κάθε λεπτομέρεια γιατί, ως Έθνος και κυρίως ως φορολογούμενοι, οφείλαμε –και λίγους διορισμούς απ ότι φάνηκε τελικά κάναμε -να δώσουμε το αίμα τους πίσω. Γιατί, όπως μας είχε ενημερώσει με αναλυτική δημόσια επιστολή, μεταξύ άλλων:η γιαγιά του ήταν περήφανη ΕΠΟΝίτισσα, ο προπάππους του δικαστής του ΕΑΜ και ο παππού του αντάρτης με το Δημοκρατικό Στρατό.

Μετά από όλα αυτά,συνεχίζεται ο ανηλεής  πόλεμος για την ιστορία πού ήθελε να διηγηθεί- ανεπιτυχώς όπως απεδείχθη- η Εύα Καϊλή. Εμ!

http://www.liberal.gr/arthro/163314/apopsi/arthra/Eis-to-onoma-tou-patros-kai-tou-yiou-kai-echei-o-theos.html

Το "φιδάκι" ...Κασιδιάρης έγινε πύθωνας

Διότι κάποιοι μιλούσαν μέχρι χθες για "εκδημοκρατισμό" της Χρυσής Αυγής!
Όταν ο Κασιδιάρης, στα καλά καθούμενα ένα πρωί σε συνεδρίαση της Ολομέλειας γύρω το 2013, και μόνον επειδή τόλμησα να γυρίσω προς το έδρανό του για να καταλάβω γιατί ούρλιαζε, πετάχτηκε σαν ελατήριο φωνάζοντάς μου το κουλό ..."πάλι πιωμένη είσαι;" Εγώ δεν του άστραψα, όπως θα έπρεπε και που θα μπορούσα, μια χαστούκα με τα δαχτυλίδια Λιάνας Βουράκη στο δεξί μου χέρι, όχι επειδή φοβήθηκα, αλλά γιατί σεβάστηκα τη θέση μου και το θεσμό. Απλώς περίμενα το αυτονόητο να παρέμβει ο Πρόεδρος της Βουλής που ήταν στην έδρα, περίμενα να αντιδράσουν οι βουλευτές που ήταν εκεί, αλλά κανείς δεν αντέδρασε γιατί δεν κατάλαβαν καν τι είπε, σε ποιόν το είπε και, γενικώς, επειδή, τότες κυριαρχούσε η κυριλέ, βλακώδης άποψη πώς σε τραμπούκους δεν απαντάς γιατί πέφτει το επίπεδό μας.Τότες, ήταν πριν τη δολοφονία Φύσσα. Τα θυμήθηκα όλα αυτά σήμερα, ακούγοντας τον προεδρεύοντα της Βουλής Μπαλαούρα να σκούζει, σαν χαμένος σε καφενείο ...τη φρουρά, τη φρουρά, που είναι η φρουρά, η φρουρά κ.λ.π. Ντράπηκα. Γιατί, τόσα χρόνια, με τέτοιες συνεχείς συμπεριφορές από τα ναζιστόπαιδα και τις ναζιστομητέρες, η Βουλή της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν έχει καιρό τώρα καν συζητήσει πώς, άμεσα, αποφασιστικά, δραστικά θα πρέπει να αντιμετωπίζει τον τραμπουκισμό των Χρυσαυγιτών. Κύριε Μπαλαούρα, δεν είδατε ποντίκι στην αίθουσα για να σκούζετε υστερικά. Ούτε αυγό να σούρνεται. Το ίδιο το φιλικό προς την Πρόεδρο σας Ζωή Κωνσταντοπούλου και τους συντρόφους σας στην πλατεία των Αγαναχτησμένων φίδι είδατε. Που το ταΐσατε δήθεν δημοκρατική τροφή κι από φιδάκι έγινε πύθωνας. Αυτά!

Το τζαμί που ...τσούλησε!

Έτσι για να μαθαίνετε τα ωραία "τρελά" της ικανής Ελλάδας. Παραλειπόμενο πολύ σημαντικό από τη χθεσινή "παράδοση" του πρώην στρατοπέδου Παύλος Μελάς ,στη Θεσσαλονίκη,στον τοπικό Δήμο.

Ούτε ο Τσίπρας, πόσω μάλλον ο Πάνος Καμμένος δεν γνώριζαν-αλλά και κανείς ντόπιος δεν το ανέφερε,πως σ αυτό τό στρατόπεδο, πριν από δέκα και πλέον χρόνια πραγματοποιήθηκε το πιό τολμηρό πολιτιστικό-μηχανικό έργο στην Ελλάδα.

Μεταφέρθηκε πάνω σε ράγες !!! ένα ολόκληρο ιστορικό ΤΖΑΜΙ το οποίο έπρεπε, για λόγους διάνοιξης ενός κεντρικού δρόμου να κατεδαφιστεί. Το Υπουργείο Πολιτισμού παρενέβη -ορθώς- και έστησε ολόκληρο μηχανισμό, πρωτοποριακό, από ειδικούς, ώστε να γίνει η μεταφορά του τζαμιού, πάνω σε ράγες, επαναλαμβάνω, μέσα στο παρακείμενο στρατόπεδο, το οποίο ήταν σε λειτουργία. 

Είχε ασχοληθεί ο παγκόσμιος τύπος με το εγχείρημα αυτό και είχαμε προκαλέσει θαυμασμό για το αποτέλεσμα.

Φυσικά αυτό το μηχανικό "θαύμα" λησμονήθηκε και από τον Τύπο, ειδικά χθες πού έγινε ο τζερτζελές της παράδοσης στο ...λαό της Θεσσαλονίκης.

Εγώ το θυμήθηκα και για έναν ακόμη λόγο. Γιατί όταν γύριζα όλη την Ελλάδα, καταγράφοντας τη μοναδική -παγκοσμίως- συλλογή μου από τα ισλαμικά μνημεία στην Ελλάδα ,έτυχε, ως βουλευτής πια- να πάω στη Θεσσαλονίκη για ομιλία. Αποφάσισα να βρω το ιστορικό τζαμί να το προσθέσω στη συλλογή μου. Κατακαλόκαιρο, με 40 βαθμούς, "σκάει" η Πιπιλή ντυμένη ...καλοκαίρι, γυαλιά τεράστια, καπέλο, τζιν και παρδαλή μπλούζα και αρχίζει να φωτογραφίζει. Προηγουμένως είχα προσπαθήσει να καταλάβει ο φαντάρος-σκοπιά, τι ήθελα. Τον είχα ρωτήσει η θρασύτατη "συγγνώμην, πού είναι το τζαμί πού τσούλησε;". Με κοίταξε μία, με κοίταξε δύο, σου λέει τρελή είναι και αποφάσισε πώς ...κινδυνεύει. Εγώ φωτογράφιζα, μέχρι που εμφανίζονται δυο πελώριοι τύποι με στολή στρατιωτική αυθεντική- και όχι μούφα απ' αυτές που φοράει ο Καμμένος-, με πλησιάζουν και με ...συλλαμβάνουν!

Φωτογράφιζε στρατόπεδο σε λειτουργία. Εδώ ταίριαζε το κλασσικό "ξέρετε ποια είμαι εγώ", είμαι η Φωτεινή Πιπιλή, είμαι βουλευτής, βρε καλοί μου, βρε χρυσοί μου, τίποτε οι αξιωματικοί της στρατιωτικής αστυνομίας. Έπρεπε να ακολουθήσουν τον Νόμο. Με πάνε στο ειδικό γραφείο ανακρίσεων και αρχίζουν να "με" καταγράφουν. Να'ναι καλά τα κινητά, λέω τώρα. Ρώτησα, "επιτρέπεται να κάνω ένα  τηλεφώνημα;" μου απαντούν θετικά. Παίρνω κι εγώ τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας. Τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Καταλαβαίνετε τη συνέχεια. Νόμιζε πώς του κάνω πλάκα. Μέχρι που του έδωσα τον αξιωματικό και του εξήγησε, πώς ναι, με είχαν συλλάβει! Απελευθερώθηκα με εντολή Υπουργού. Μεγαλεία σας λέω!

Φ. Πιπιλή στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση εξακολουθούν να έχουν ψευδαισθήσεις

Φ. Πιπιλή στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:

Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση 

εξακολουθούν να έχουν ψευδαισθήσεις

ΑΠΕ - ΜΠΕ/Αλέξανδρος Μπελτές

Σάββατο, 04 Μαρτίου, 2017

Για ψευδαισθήσεις που εξακολουθούν να έχουν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση, μιλά σε συνέντευξή της στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Φωτεινή Πιπιλή.

Όπως τονίζει η πρώην βουλευτής της ΝΔ, σε αυτήν τη δύσκολη και για τη χώρα αλλά και για τη ΝΔ περιοδο, είναι αισιόδοξα όλο και περισσότερο αποδεκτή, η σταθερή πολιτική που ξεδιπλώνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η συνέντευξη της κ. Πιπιλή στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων έχει ως εξής:

Ερ.: Κυρία Πιπιλή ποιες είναι οι εκτιμήσεις σας για τη διαπραγμάτευση που βρίσκεται σε εξέλιξη; Θα έρθουν σκληρά μέτρα;

Απ.: Από το φθινόπωρο του 2016 σε όλες τις δημόσιες τοποθετήσεις μου επέμενα πως η αξιολόγηση δεν θα κλείσει, επειδή ?πρέπει να κλείσει οπωσδήποτε! Δυστυχώς επιβεβαιώνομαι και από την τεράστια καθυστέρηση ολοκλήρωσής της -υπενθυμίζω πως αυτό έπρεπε να έχει γίνει από τον Φεβρουάριο του 2016- αλλά και από το γεγονός πως είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ο οποίος, ανακοινώνει τα μελλούμενα, με συγκεκριμένες μάλιστα, ημερομηνίες, χωρίς αυτές να επαληθεύονται. Σε αντίθεση με την Πυθία η οποία, ευφυώς, απέφευγε να συγκεκριμενοποιήσει την τύχη του επιφανούς επισκέπτη της ώστε να είναι χρονικά πάντα μέσα, ο κ. Τσίπρας μεταφέρει τα τέρμινα, πότε στις 5 Δεκεμβρίου, τώρα στις 20 Μαρτίου, χωρίς να προχωράει το παραμικρό. Η ασαφής ασάφειά του, έχει προκαλέσει τεράστια οικονομική αλλά και κοινωνική καταστροφή σ΄ έναν ήδη πληγέντα λαό. Το απεχθέστερο είναι πως, αυτή την περίοδο δεν υπάρχει και κανένα όραμα ελπίδας, ή «παραμύθας» όπως στο παρελθόν των υποσχέσεων που τον έφερε -και μόνον αυτό- στην εξουσία. Και πως, ακριβώς επειδή δεν έκλεισε όταν έπρεπε, το τίμημα θα είναι εξοντωτικό.

Η μόνη «ελπίδα» για τον ίδιο τον πρωθυπουργό και τη συγκυβέρνησή του -αυτή η ίδια που τον οδηγεί προσωπικά στις ατέρμονες στρατηγικές καθυστερήσεις- είναι να πραγματοποιηθεί το αιώνιο «όνειρό» τους. Να αλλάξει η Ευρώπη. Με το σκεπτικό, πως θα γίνουν οι εκλογές στην Ολλανδία και θα φύγει ο «κακός» Ντάισενμπλουμ, ότι θα νικήσουν οι προοδευτικές φιλελληνικές δυνάμεις στις εκλογές της Γαλλίας και το κυριότερο πως θα εκλεγεί τον Σεπτέμβριο ο σοσιαλιστής Σουλτς και θα φύγει ο Σόιμπλε, άρα θα αλλάξει το όλο σκηνικό και αυτομάτως θα μας επιτρέψουν να «ανασάνουμε» χωρίς όρους. Αυτή η δική τους ψευδαίσθηση, όχι μόνον αποδεικνύει για μια ακόμη φορά την έλλειψη γνώσεων για την ευρωπαϊκή στρατηγική και την αριστερόστροφη κουτοπονηριά, αλλά και την καθεστωτική, για το μέλλον των πολιτών άποψή τους. Το κόστος για τους πολίτες, είναι ετσι κι αλλιώς δυσβάστακτο από την περίοδο Βαρουφάκη και μετά. Οι καθυστερήσεις, οι σαλτιμπαγκισμοί, οι τσαμπουκάδες και τα κλαρινορεμπέτικα στην πλατεία Συντάγματος, οδήγησαν στο σημείο μηδέν τη χώρα. Στην απειλή του Grexit. Η καθυστέρηση Βαρουφάκη- Τσίπρα- Καμμένου έφεραν το κόστος, των -κατά πολλούς εκτιμητές- 8,5 δισ. ευρώ που στοίχισε η αλόγιστη αυτή καθυστέρηση.

Ερ.: Τι διαφορετικό θα έκανε η ΝΔ από τη στιγμή που είναι δεδομένες οι σκληρές απαιτήσεις των δανειστών σε συντάξεις και αφορολόγητο; Και πόσο πειστικές ειναι οι προτάσεις Μητσοτάκη;

Απ.: Η ΝΔ έχει αποδείξει -με τις προσπάθειεςτης κυβέρνησης Σαμαρά- πως ήταν εθνικά στοχοπροσηλωμένη, παρά τον απόηχο που θα άφηναν οι πρώτες μεγάλες περικοπές. Τοτεράστιο πολιτικό κόστος και την οργή του κόσμου. Γιατί, έστω και με λάθη -πχ στον χειρισμό του ΕΝΦΙΑ όπου ο λαϊκισμός ορισμένων βουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ οδήγησε σε υπερφόρτωση τον αστικό πληθυσμό με τα γνωστά αποτελέσματα- κατάφερε στα τέλη του 2014 -το παραδέχονται σχεδόν ολοι- να δώσει τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης. Αδιαμφισβήτητο.

Αν δεν μεσολαβούσαν οι εκλογές «Φώτη Κουβέλη» και είχε αφεθεί απερίσπαστη να προχωρήσει και να έχει ολοκληρώσει την αξιολόγηση, δεν θα χρειάζονταν υποχωρήσεις στις απαιτήσεις των δανειστών, γιατί, απλούστατα δεν θα υπήρχε λόγος. Θα είχαν προχωρήσει οι μεταρρυθμίσεις, θα είχαν μπει οι μπουλντόζες στο Ελληνικό με χιλιάδες θέσεις εργασίας, θα είχε αποκατασταθεί πλήρως το επενδυτικό κλίμα, δεν θα είχαν τα ασφυκτικά κάπιταλ κοντρόλς, θα είχε μειωθεί και άλλο η φορολόγηση των επιχειρήσεων, ώστε να γίνουμε πραγματικά ανταγωνιστική για τους επενδυτές χώρα και σίγουρα, δεν θα είχαν γίνει οι χιλιάδες προσλήψεις τύπου Καρανίκα.

Σε αυτήν τη δύσκολη και για τη χώρα αλλά και για τη ΝΔ περίοδο, για τον ευρωπαϊστή ακηδεμόνευτο πολίτη, τον ελεύθερο επαγγελματία, τον επιστήμονα, τον ικανό αποτελεσματικό δημόσιο υπάλληλο, είναι αισιόδοξα όλο και περισσότερο αποδεκτή, η σταθερή πολιτική που ξεδιπλώνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Απλά, ξεκάθαρα, χωρίς λαϊκιστικές προσεγγίσεις, ξεκαθαρίζει πως η Ελλάδα, μόνο με την άμεση υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, που θα φέρουν την οικονομική ανάκαμψη, άρα θα μειώσουν την ανεργία, τη φορολόγηση πολιτων- επιχειρηματιων, χωρίς περαιτέρω σφαγιασμό μισθών και συντάξεων, η Ελλάδα θα ξεφύγει οριστικά. Νομίζω πως η δήλωσή του -με αφορμή την αφόρητη ταλαιπωρία επί τρεις ημέρες των εκατομμυρίων Αθηναίων και η οικονομική ζημιά, με τις απεργίες των πέντε- δέκα συνδικαλιστών του Μετρό κλπ- για την αλλαγή του συνδικαλιστικού Νόμου, με την απαραίτητη συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις του 51% των εργαζομένων, η για πρώτη φορά στα χρονικά τόσο τολμηρή πρόταση, απέδειξε αυτό που έχουμε ανάγκη. Την απελευθέρωση της οικονομίας μας όχι μόνον από τους δανειστές, αλλά κυρίως από τους «προστάτες» του εργατοπατερισμού.

Ε, όχι και ο Καμμένος ακροδεξιός, αφού...

Της Φωτεινής Πιπιλή

http://www.liberal.gr/arthro/106746/apopsi/arthra/e-ochi-kai-o-kammenos-akrodexios-afou.html

Άρχισαν από τα Μ.Μ.Ε τα αναλυτικά ρεπορτάζ, αναφορικά με την εξέταση της αγωγής του Πάνου Καμμένου, κατά του Ανδρέα Πετρουλάκη, με την οποία ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας διεκδικούσε 2.000.000 ευρώ για άρθρο πού είχε γράψει ο γνωστός σκιτσογράφος-αρθρογράφος και δημοσιεύτηκε στο Protagon τον Μάρτιο του 2015.
Η αιτία της αγωγής που συζητήθηκε χθες το πρωί -θα αργήσει να εκδοθεί η απόφαση- ήταν, όπως την εξήγησε η συνήγορος του Π. Καμμένου, οι σχολιασμοί του γράφοντος ως προς την εν γένει πολιτική του, ως «ακροδεξιός» και «εθνικολαϊκιστής», σχολιασμοί κατάφωρα δυσφημιστικοί για τον υπουργό, συγκυβερνήτη και Πρόεδρο των ΑΝΕΛ. Και πώς οι Ευρωπαίοι, (σ.σ. τα εν γένει ντόπια και ξένα συμφέροντα της διαπλοκής προσθέτω εγώ για να μην αναφέρομαι σε λεπτομέρειες από τα ρεπορτάζ) έβαλαν κατά του κ. Καμμένου με σκοπό να αποτραπεί η συμπόρευση για το σχίσιμο του μνημονίου -πάλι λέω εγώ- ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με «εντολέα», όπως συνάγεται από την επιχειρηματολογία, κυρίως τον Προέδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτζ.
Υπενθυμίζεται ότι ο ανώτατος ευρωπαίος πολιτικός, στην πρώτη του επίσκεψη στην Ελλάδα μετά την εκλογή του Αλέξη Τσίπρα, είχε δημοσίως δηλώσει τη δυσφορία του για τη συμμετοχή του Καμμένου στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζοντάς τον ακροδεξιό, ενώ θα προτιμούσε να συνεργαστεί με το Ποτάμι.
Βασιζόμενη στα γεγονότα αυτά, η συνήγορος του Πάνου Καμμένου, εξέθεσε στην έδρα την άποψη πώς το άρθρο του Πετρουλάκη ήταν απόρροια ευρωπαϊκού σχεδίου για να μην μπει ο Καμμένος στην Κυβέρνηση.
Αυτά ακούστηκαν κατά την εξέταση της αγωγής, αυτά επικαλέστηκε η συνήγορος του Καμμένου, γιατί πώς μπορεί κανείς να χαρακτηρίζει τον ίδιο και το κόμμα του, ως ακροδεξιό και εθνικολαϊκιστικό αφού, όπως ξεκαθάρισε η συνήγορος, ακροδεξιό κόμμα είναι η Χρυσή Αυγή, αν και κάτι άλλα λέγονται!
Ως εκ τούτου, αν δεχθούμε ότι δυο ακροδεξιά κόμματα δεν χωρούν στη μικρή μας Ελλάδα, θα κάνω, δημοσίως, delete στα δεδομένα, αφού:
Ουδέποτε ο Καμμένος δήλωσε πως θα στείλει στην Ευρώπη, τζιχαντιστές!
Στήριξε με κάθε δύναμη την ευρωπαϊκή ιδέα της φιλοξενίας προσφύγων στη χώρα μας
Ουδέποτε είχε στις τάξεις του κομματικού στρατού του, τον Νίκο Νικολόπουλο, τον Παναγιώτη Καμμένο, οι οποίοι ουδέποτε χρησιμοποίησαν εμετικούς χαρακτηρισμούς εναντίον των ομοφυλοφίλων π.χ. με αρνητικό για το ευρωπαϊκό μας πολιτισμό, αντίκτυπο.
Ουδέποτε κατέβασε αλαλάζουσες εθνοκαραγκούνες της Ελλάδας του ΟΧΙ στα πατριωτικά πανηγύρια της Εθνικής Επετείου στην πλατεία Συντάγματος.
Ουδέποτε χρησιμοποίησε στρατιωτικές αμφιέσεις για την προσωπική του παράσταση, πότε ναύτης, πότε ΟΥΚας, πότε στρατάρχης με ό,τι σημαίνει αυτό για σύγχρονο ευρωπαίο πολιτικό.
Ουδέποτε προέτρεψε πολίτες να λιντσάρουν εκλεγμένο Δήμαρχο.
Ουδέποτε μίλησε για τεσσαροσκύφτες πολιτικούς, εντός του Κοινοβουλίου δίνοντας επικίνδυνο σήμα στον όχλο.
Ουδέποτε χρησιμοποίησε τα σύμβολα τής ορθοδοξίας, π.χ. δίκην ξεματιάστρας να πούμε…
Με τα δίκια του, λοιπόν, εξανέστη ο πολιτικός, αυτός ο πολιτικός της πραότητας, του πολιτικού ήθους, ο μελίρρυτος, ο πάντα ευγενής προς τους αντιπάλους του, με τα καθοδηγούμενα από τα Ελοχείμ και Νεφελείμ, τα ψεκασμένα κείμενα του Ανδρέα Πετρουλάκη.
Στην πυρά λοιπόν, έστω και με πολύ λιγότερα χρήματα-λύτρα για την ελευθερία της σκέψης και της γνώμης του Πετρουλάκη. (Σημειώνεται πώς το αίτημα για αποζημίωση από τα 2.000.000 ευρώ κατέβηκε, εντός της διαδικασίας της δίκης, στις 100.000 ευρώ).
Περίοδος εκπτώσεων γαρ.