Ο λόγος που δε ψήφισα το άρθρο 12, παράγραφος 2 του σχεδίου νόμου για τη Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία, Ίντερνετ, Τηλεόραση.

Οι περισσότεροι βουλευτές κατάλαβαν αμέσως ότι είχα κάποιο ειδικό λόγο που καταψήφισα τη διάταξη για το μεσολαβητή αλλά με ρωτούσαν έκπληκτοι ποιός είναι αυτός ο λόγος. Επειδή πολλοί με ρωτούν ακόμα και πιθανόν να αναρωτιούνται και στο μέλλον καταθέτω τις απόψεις μου.

Πρώτα από όλα ποιός είναι ο μεσολαβητής: Είναι ο αρμόδιος για την εξέταση και έκφραση γνώμης επί καταγγελιών, παραπόνων και αιτημάτων απάντησης για όλες της εκπομπές και τα προγράμματα της εταιρίας.  Τον Μεσολαβητή επιλέγει το Εποπτικό Συμβούλιο από κατάλογο τριών υποψηφίων που καταρτίζει ο Διευθύνων Σύμβουλος από δημοσιογράφους εγνωσμένου κύρους, μέλη της Ε.Σ.Η.Ε.Α. Η θητεία του Μεσολαβητή είναι τριετής.

Η αυστηρή περιχαράκωση για το ότι πρέπει να είναι μέλος της Ε.Σ.Η.Ε.Α. ήταν και η μοναδική κάθετη διαφωνία μου.  Την εποχή που οποιοσδήποτε ευρωπαίος πολίτης άρα και ο Έλληνας κινείται επαγγελματικά στην ελεύθερη αγορά, σύμφωνα με το βιογραφικό του, δεν επιτρέπεται να υπάρχουν με νόμο δεσμεύσεις σε τόσο στενό συντεχνιακό πλαίσιο για το διορισμό του Μεσολαβητή.  Είμαι εναντίον οποιουδήποτε αποκλεισμού και με δεδομένο ότι η Ε.Σ.Η.Ε.Α. είναι επαγγελματικό κι όχι επιστημονικό σωματείο δεν επιτρέπεται να αφαιρεί από τον οποιοδήποτε δημοσιογράφο της ημεδαπής ή της αλλοδαπής το δικαίωμα να διεκδικήσει τη θέση.  Άλλωστε γνωρίζω άριστα την «πονεμένη» πορεία της ΕΡΤ όπου στα 39 χρόνια λειτουργίας της ως κρατικό πολιτικό, κομματικό και συνδικαλιστικό «παραμάγαζο» δύο μόνο πρόσωπα έγραψαν την ιστορία της καταγεγραμμένης ως «άνοιξης της ΕΡΤ» περιόδου.  Ο αείμνηστος Παύλος Μπακογιάννης και ο Ριχάρδος Σωμερίτης, οι οποίοι δεν ήταν μέλη της Ε.Σ.Η.Ε.Α.!

Ο μεν Μπακογιάννης ήρθε με τη Μεταπολίτευση ως δημοσιογράφος από τη γερμανική D.W. ο δε Ριχάρδος Σωμερίτης ανέλαβε Διευθυντής Ειδήσεων και Ενημέρωσης στην ΕΡΤ την περίοδο της οικουμενικής κυβέρνησης εγκαταλείποντας με την προτροπή του Παύλο Μπακογιάννη την πολύχρονη καριέρα του ως αρχισυντάκτης της Γαλλικής τηλεόρασης.

Άρα με ποιά λογική θα αποκλείσουμε με νόμο την έλευση νεότερων Ελλήνων δημοσιογράφων που ήδη κάνουν καριέρα στο εξωτερικό;