Άρθρο της Φωτεινή Πιπιλή, όπως δημοσιεύτηκε στο aixmi.gr
http://www.aixmi.gr/index.php/ego-i-paliogria-exo-onomateponymo/
Αναζητώντας το απόγευμα στα blogs και στα portal, στοιχεία για το που θα γίνει η κηδεία του Ιάκωβου Καμπανέλλη πέτυχα και μερικά ενδιαφέροντα αφιερώματα για το σπουδαίο συγγραφέα και πάνω απ ’όλα Έλληνα! Είχα δει και τις εφημερίδες και πολύ ικανοποιήθηκα που του δόθηκε η σημασία που του άξιζε. Μυθιστορηματική φυσιογνωμία, ποιος αυτός που δε τέλειωσε ούτε καν γυμνάσιο, αναγορεύτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Μας κληροδότησε όχι μόνο πολιτισμό με το συγγραφικό του έργο αλλά και «Πρόσωπο», αυτό του συνεπούς αγωνιστή. Οι Ναζί τον έστειλαν στο στρατόπεδο των SS, Μαουτχαουζεν για 3 χρόνια. Είχε στο χέρι του για πάντα χαραγμένο τον αριθμό. Ανεξίτηλο βραβείο.
Κάθε φορά που μπαίνω σε blogs πότε γελάω, πότε θυμώνω και πότε εντυπωσιάζομαι από τις πικρές αλήθειες ή τα έξυπνα σχόλια ακόμα και των ανώνυμων. Ακόμα και όταν η τεχνολογία χρησιμοποιείται ως παγκοσμιοποιημένος «Μεγάλος Αδελφός» ή κοινώς «ρουφιάνος» δε χάνω το ενδιαφέρον μου γι’αυτήν. «Θύμα» και εγώ η ίδια, όχι συχνά μπορώ να πω, κακόβουλων ή βαριά προσβλητικών σχολίων – πάντοτε από ανώνυμους – επέλεξα με ψυχραιμία αλλά και βαθειά γνώση του τι είναι η πραγματική είδηση να στέκομαι ως αναγνώστρια στις διευθύνσεις που έχουν όντως να μου προσφέρουν ενημέρωση. Λαμπρό παράδειγμα είναι και το dailykos.com-αμερικάνικη σελίδα δημόσιας διαβούλευσης όπου επωνύμως γίνονται ψηφοφορίες για κρίσιμα π.χ. Νομοσχέδια .
Πολύ συχνά με συναδέλφους βουλευτές συζητάμε το ενδεχόμενο να πάρουμε πρωτοβουλία ώστε αφενός να προστατευθεί η ελευθερία της έκφρασης αλλά και να προστατευθεί σε όλη του την έννοια το άρθρο 2 του Συντάγματος που ορίζει ως πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας το σεβασμό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου. Και αυτό γιατί έκπληκτοι διαβάζουμε ανύπαρκτες κακοήθεις στην πλειοψηφία τους καταστάσεις ,που αφορούν στο είναι μας. Ειδικότερα οι γυναίκες αντιμετωπίζουμε και μία βεβηλωτική και προσβλητική, ρατσιστική διάθεση – πάντα από ανώνυμους bloggers – όπου η κάθε ρυτίδα αποτελεί ηλεκτρονική λέπρα όπου, γενικότερα, η διαφορετική άποψη ή το θάρρος της γνώμης ενός επώνυμου αποτελεί όχι αφετηρία για σκληρή κριτική αλλά για ξέσκισμα! Και εδώ χάνεται το μεγαλείο του μέσου που είναι η διακίνηση ιδεών. Πώς χάνεται ; Από τη «μαγκιά» και τη θρασυδειλία της ανωνυμίας, όχι του χρήστη, γιατί ο χρήστης ό,τι χυδαίο και να γράψει το κάνει στιγμιαία, αυθόρμητα και σχεδόν πάντα χωρίς δόλο ή σκοπό. Δε με γουστάρεις, ΟΚ.
Το πρόβλημα είναι οι οικοδεσπότες. Εγώ λοιπόν, η «κωλόγρια», η «κίτρινη» δημοσιογράφος, η «άθλια» Νεοδημοκράτισσα, το «λαμόγιο», η «αγράμματη», η «άντε μωρή σπίτι σου να πλύνεις κάνα πιάτο, που θες να μιλάς και πολιτικά» - εννοείται ότι αυτά τα κοσμητικά επίθετα τα έχω αλιεύσει για πάρτη μου από ανώνυμους οικοδεσπότες –έχω μια διαφορά. Γιατί και πρόσωπο διαθέτω και ονοματεπώνυμο.
Το κυριότερο, είμαστε οι πολλοί αυτοί που δε κρυβόμαστε στο έργο μας και δε φοβόμαστε!
http://www.aixmi.gr/index.php/ego-i-paliogria-exo-onomateponymo/
Εγώ η «παλιόγρια» έχω ονοματεπώνυμο!
Αναζητώντας το απόγευμα στα blogs και στα portal, στοιχεία για το που θα γίνει η κηδεία του Ιάκωβου Καμπανέλλη πέτυχα και μερικά ενδιαφέροντα αφιερώματα για το σπουδαίο συγγραφέα και πάνω απ ’όλα Έλληνα! Είχα δει και τις εφημερίδες και πολύ ικανοποιήθηκα που του δόθηκε η σημασία που του άξιζε. Μυθιστορηματική φυσιογνωμία, ποιος αυτός που δε τέλειωσε ούτε καν γυμνάσιο, αναγορεύτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Μας κληροδότησε όχι μόνο πολιτισμό με το συγγραφικό του έργο αλλά και «Πρόσωπο», αυτό του συνεπούς αγωνιστή. Οι Ναζί τον έστειλαν στο στρατόπεδο των SS, Μαουτχαουζεν για 3 χρόνια. Είχε στο χέρι του για πάντα χαραγμένο τον αριθμό. Ανεξίτηλο βραβείο.
Κάθε φορά που μπαίνω σε blogs πότε γελάω, πότε θυμώνω και πότε εντυπωσιάζομαι από τις πικρές αλήθειες ή τα έξυπνα σχόλια ακόμα και των ανώνυμων. Ακόμα και όταν η τεχνολογία χρησιμοποιείται ως παγκοσμιοποιημένος «Μεγάλος Αδελφός» ή κοινώς «ρουφιάνος» δε χάνω το ενδιαφέρον μου γι’αυτήν. «Θύμα» και εγώ η ίδια, όχι συχνά μπορώ να πω, κακόβουλων ή βαριά προσβλητικών σχολίων – πάντοτε από ανώνυμους – επέλεξα με ψυχραιμία αλλά και βαθειά γνώση του τι είναι η πραγματική είδηση να στέκομαι ως αναγνώστρια στις διευθύνσεις που έχουν όντως να μου προσφέρουν ενημέρωση. Λαμπρό παράδειγμα είναι και το dailykos.com-αμερικάνικη σελίδα δημόσιας διαβούλευσης όπου επωνύμως γίνονται ψηφοφορίες για κρίσιμα π.χ. Νομοσχέδια .
Πολύ συχνά με συναδέλφους βουλευτές συζητάμε το ενδεχόμενο να πάρουμε πρωτοβουλία ώστε αφενός να προστατευθεί η ελευθερία της έκφρασης αλλά και να προστατευθεί σε όλη του την έννοια το άρθρο 2 του Συντάγματος που ορίζει ως πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας το σεβασμό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου. Και αυτό γιατί έκπληκτοι διαβάζουμε ανύπαρκτες κακοήθεις στην πλειοψηφία τους καταστάσεις ,που αφορούν στο είναι μας. Ειδικότερα οι γυναίκες αντιμετωπίζουμε και μία βεβηλωτική και προσβλητική, ρατσιστική διάθεση – πάντα από ανώνυμους bloggers – όπου η κάθε ρυτίδα αποτελεί ηλεκτρονική λέπρα όπου, γενικότερα, η διαφορετική άποψη ή το θάρρος της γνώμης ενός επώνυμου αποτελεί όχι αφετηρία για σκληρή κριτική αλλά για ξέσκισμα! Και εδώ χάνεται το μεγαλείο του μέσου που είναι η διακίνηση ιδεών. Πώς χάνεται ; Από τη «μαγκιά» και τη θρασυδειλία της ανωνυμίας, όχι του χρήστη, γιατί ο χρήστης ό,τι χυδαίο και να γράψει το κάνει στιγμιαία, αυθόρμητα και σχεδόν πάντα χωρίς δόλο ή σκοπό. Δε με γουστάρεις, ΟΚ.
Το πρόβλημα είναι οι οικοδεσπότες. Εγώ λοιπόν, η «κωλόγρια», η «κίτρινη» δημοσιογράφος, η «άθλια» Νεοδημοκράτισσα, το «λαμόγιο», η «αγράμματη», η «άντε μωρή σπίτι σου να πλύνεις κάνα πιάτο, που θες να μιλάς και πολιτικά» - εννοείται ότι αυτά τα κοσμητικά επίθετα τα έχω αλιεύσει για πάρτη μου από ανώνυμους οικοδεσπότες –έχω μια διαφορά. Γιατί και πρόσωπο διαθέτω και ονοματεπώνυμο.
Το κυριότερο, είμαστε οι πολλοί αυτοί που δε κρυβόμαστε στο έργο μας και δε φοβόμαστε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου