20 Οκτ 2010

Tα μπριζολάκια στο Περιστέρι και το … ναυάγιο του Κατάρ στον Αστακό!

Δεν το λέω εγώ, το λέει ο Τσίπρας! Αίσθηση –που θα με θυμηθείτε θα έχει στο μέλλον σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις- προκάλεσε η προ ολίγου δημόσια δήλωση του προέδρου του Σύριζα Αλέξη Τσίπρα, αναφερόμενος στο ναυάγιο της επένδυσης των Αράβων στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Ήταν ιδιαίτερα σκληρός, προσωπικά με τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, κατηγορώντας τον ευθέως ότι «εμφανίζεται ουσιαστικά να εξυπηρετεί -ο Παπανδρέου – συμφέροντα συμβούλων του, ενδεχομένως …φίλων και συγγενών!
Και πού νάξερες, Αλέξη μου! Πως μόλις την Παρασκευή το βράδυ στο νέο in στέκι του Περιστερίου το “Base Grill”, μια ταβέρνα με πλαστικό τραπεζομάντηλο που προτιμάει έως και η Μαρριάνα Λάτση, δίπλα σε μια «ούφο» φίλη μου συνέτρωγαν μετά συζύγων «ο φίλος» υφυπουργός Εξωτερικών Σπύρος Κουβέλης και ο συγγενής -αδελφός του πρωθυπουργού Νίκος!
Γιατί είναι «ούφο» η φίλη μου ? Γιατί αντί να στηθεί να ακούσει τι λέγανε οι φίλοι και οι συγγενείς για το Κατάρ –αρμοδιότητας Κουβέλη που τώρα τα μασάει - ώστε να μαθαίναμε τα νέα από το Σάββατο -είμαι και δημοσιογράφος πανάθεμά με- αναρωτιόταν γιατί ήταν έξω στη βροχή 3 αστυνομικοί, ενώ ο Υπουργός ήταν ένας! Τέτοιο ούφο Αλέξη μου !

1 σχόλιο:

Heliotypon είπε...

Κι επειδή ο λόγος για Qatar (έστω και ακροθιγώς), τσίμπα κι ένα έμμετρο...

Αραβικές επενδύσεις

Qatarαμένε επενδυτή
του Αστακού ελπίδα,
άκαρδα την κοπάνησες
μέσα στην καταιγίδα!

Μας πλάνεψες με τα λεφτά,
που είπες θα μας φέρεις,
μέχρι που σε αγάπησε
και ο Καρατζαφέρης!

Καλώδια θα μας έβαζες
μέχρι την Ιταλία,
να φεύγει η ενέργεια
από την παραλία...

...να φτάσει μέχρι Brindisi
να πάει και στη Ρώμη,
ν' ανέβη στο Βεζούβιο
και πιό μακρυά ακόμη!

Και φυσικό αέριο
θα καίγαμε με μπρίο,
να βγάζουμε ενέργεια
να μη μας πιάνει κρύο!

Αναθαρρεί ο Πάγκαλος
κι απ' τη χαρά του κλαίει.
Για όσα "φάγαμε μαζί"
τίποτα πια δεν λέει!

Και ο Παμπούκης γελαστός
λόγους ελπίδας γράφει,
να εκφωνεί ο Γιώργος μας
στην Πάρο, Νιο κι Ανάφη!

Και ο Αντώνης διαφωνεί
(σιγά μη συμφωνήσει...)
να έρθει ο άραβας εδώ
φάμπρικα να μας χτίσει!

Κι η Αλέκα φτιάνει τα γυαλιά,
κάδρο του Μαρξ κοιττάει
κι αν είναι πρέπον τα λεφτά
νά'ρθουν εδώ ρωτάει!

Και ξάφνου στέκει ο άραβας,
τον ουρανό κοιττάει
και ερωτάει τον Αλλάχ:
Στους 'Ελληνες να πάει;

Και ο Αλλάχ του λέει: "Μακρυά,
τέκνο, απ' την Ελλάδα.
Παράτα τους Γιουνάνηδες.
Αυτοί είν' για τον Καιάδα....

...'Εχουν και συνδικαλιστές
που κάνουν απεργίες,
και κλείνουν εργοστάσια,
λιμάνια και πλατείες!

Τζάμπα θα πάνε τα λεφτά
εκεί αν τα επενδύσεις.
Θα σου τα φαν' μπαμπέσικα
χωρίς ...επεξηγήσεις!"

Κι ο άραψ παίρνει τα λεφτά
και πάει στην Αγγλία,
για ν' αγοράσει μαγαζιά,
φάμπρικες, ναυπηγεία!

Κι εμείς καθήσαμε, λοιπόν,
ρέστοι στην παραλία,
να κλαίμε τα δολλάρια
που πήγαν στην Αγγλία!