Επιτέλους σκληρές ποινές για όσους κακοποιούν τα ζώα!

Επειδή γνωρίζω ότι πάρα πολλοί φίλοι μου αλλά και γενικώς αναγνώστες του blog μου είναι φιλόζωοι θέλω να σας ενημερώσω ότι κατατέθηκε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής το ν/σ του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για τα δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την εν γένει προστασία τους. Η ΝΔ με όρισε εισηγήτρια. Δημοσιεύω την τοποθέτησή μου στην πρώτη ανάγνωση. Δεκτές οι παρατηρήσεις σας

ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΙΠΙΛΗ (Εισηγήτρια της Μειοψηφίας): Προτείνουμε να προσκληθούν η ΚΕΔΕ, ο Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος, η Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία και η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία.

ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΙΠΙΛΗ(Εισηγήτρια της Μειοψηφίας) :  Κύριε πρόεδρε, από της προσωπική εμπειρία τουλάχιστον 30 ετών, θεωρώ ότι είναι ένα από τα σημαντικότερα νομοσχέδια που έρχονται προς συζήτηση στην ελληνική Βουλή. Είναι ένα νομοσχέδιο που αποδεικνύει με την αντίδραση πολλών ελλήνων, ότι δεν είμαστε τόσο απολίτιστη χώρα και οι έλληνες δεν είναι τόσο αφιλόζωοι με δεδομένο ότι η ζωοφιλία στην καθημερινότητα του έλληνα, είναι ένα δημιουργικό ευχάριστο και αυξανόμενο φαινόμενο.

 Αυτό το νομοσχέδιο, είναι ένα θετικό βήμα, όχι μόνο για την αναγκαία αυστηροποίηση του νόμου, ως προς την συμπεριφορά του ανθρώπου στα ζώα αλλά και το εύνασμα ενός ευρύτερου διακρατικού διαλόγου, που αναδεικνύει το σεβασμό προς τα ζώα ως πρώτιστο θέμα πολιτισμού. Είναι γνωστό σε όλους μας, ότι το μεγάλο έλλειμμα στην Ελλάδα δυστυχώς εξακολουθεί να είναι η έλλειψη παιδείας που η παιδεία με τον πολιτισμό είναι άρρηκτα συνδεδεμένες έννοιες.

Η αιτιολογική έκθεση, δίνει αυτό το πνεύμα και επεξηγεί τεχνοκρατικά ή νομοτεχνικά αλλά και κοινωνικά την αναγκαιότητα να αναλύσουμε αυτόν τον νόμο και να τον στηρίξουμε διατυπώνοντας τις οποιεσδήποτε ενστάσεις έχουμε.

Επειδή είναι μια δύσκολη εποχή και υπάρχει μεγάλος κίνδυνος από μερίδα πολιτών ή ΜΜΕ, να σχολιαστεί αρνητικά η εισαγωγή αυτού του νομοσχεδίου, όταν πεινάνε άνθρωποι και επειδή δεν πρέπει να επιτρέψουμε υπερβολές ούτε από τη μία πλευρά ούτε από την άλλη, θα σας καταθέσω προσωπική μου μαρτυρία που αποδεικνύει στις βαθιά πολιτισμένες χώρες, ανεξαρτήτως της οικονομικής διάστασης, υπερισχύει η πολιτιστική έννοια του σεβασμού στα ζώα, από την ισοπεδωτική αντίληψη ότι εδώ δεν έχουν να φάνε οι άνθρωποι θα ασχολούμεθα με τα ζώα;

Επειδή έχω ζήσει στις Ινδίες, που ήταν το υπόδειγμα εξαθλίωσης των πολιτών, μου έχει κάνει εντύπωση ότι οι Ινδοί είναι κύριοι προστάτες των αδέσποτων σκύλων και κατσικιών, «ο φτωχός ινδός αγόραζε ρύζι από τον πλανόδιο πωλητή και το μοιραζόταν με τα αδέσποτα ζώα». Δεν πρέπει να επιτρέψουμε την ουσία αυτού του νομοσχεδίου να μετεξελιχθεί σε αντικείμενο χλευασμού και ισοπεδωτικής κριτικής.

Η αντίδραση είναι θετική, αφού ακούσουμε και τους φορείς την κύρια αντίδραση μου θα την πω σήμερα, είναι η εξής : κατανοώ τους λόγους του Υπουργείου, και τις δυσκολίες από τη σήμανση για τα λεγόμενα ποιμενικά σκυλιά. Είμαι πρωταγωνίστρια μιας σειράς καταγγελιών εδώ και 8 χρόνια, από την απαράδεκτη συμπεριφορά σχεδόν του συνόλου κτηνοτρόφων στην Ικαρία. Από το 2006 έχω καταγγείλει αυτή την αισχρή συμπεριφορά, έχει ξεσηκωθεί το σύμπαν στην υπόλοιπη Ελλάδα και η τοπική της Ικαρίας, αλλά αυτό το φαινόμενο μόνο αυτός ο νόμος μπορεί να το λύσει. Θα πρέπει να μάθουν και μερικοί ότι υπάρχουν νόμοι όχι για να φυλακίζουν αλλά για να δημιουργούν το κλίμα στο οποίο και κάποιοι τύποι που νομίζουν ότι είναι ξεχωριστοί, οφείλουν να σέβονται το περιβάλλον και τα ζώα.

Στην Ικαρία, εγώ φωτογράφησα σε δύο μου ταξίδια το εξής αποτρόπαιο συνήθειο όχι επαγγελματιών μόνο κτηνοτρόφων, αλλά κυρίως κάποιων δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι έχουν ελεύθερης βοσκής κατσίκια, οι οποίο υπηρετούν σε διάφορες περιοχές του νησιού, έχουν εφεύρει επειδή η Ικαρία είναι ορεινή αφήνουν τα κατσίκια ελεύθερα και για να τα συγκρατούν να μην ανεβαίνουν στο δρόμο από τη λίμνη έχουν αλυσοδεμένα σκυλιά για τη φύλαξη τους.

Επίσης, έχουν σκυλιά κατά μήκος του δρόμου εκατέρωθεν στα οποία έχουν μεταφέρει βαρέλια άδεια ή ακόμη και απλά χαρτόκουτα δήθεν για να μπαίνουν τα σκυλιά προκειμένου να προφυλαχθούν από το ψύχος ή από την υψηλή θερμοκρασία του καλοκαιριού. Ακόμη την τροφή την βάζουν μέσα σε «σιχαμερά πιάτα» και τα ταΐζουν μια φορά την εβδομάδα εάν το θυμηθούν. Παρά τις καταγγελίες μου στον Εισαγγελέα και σε όλες τις δικαστικές αρχές, αυτό το αίσχος παραμένει ατιμώρητο. Αυτό το λέω και έδωσα έμφαση για να δείτε ότι οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι και ειδικά τα ποιμενικά τους τα έχουν ως μέλη της οικογένειάς τους και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Δυστυχώς, όμως, υπάρχει μια κατηγορία κτηνοτρόφων που ακόμη στην εποχή μας θεωρεί το ποιμενικό σκυλί σαν εργαλείο, το οποίο εάν δεν είναι και καλό του τραβάμε και δεκαπέντε κλωτσιές ή το αφήνουμε νηστικό με το σκεπτικό ότι αφού το κοπρόσκυλο είναι ανίκανο να φυλάει τα πρόβατα του δίνουμε ένα ξεροκόμματο για να το τιμωρήσουμε που δεν είναι καλός φύλακας. Άρα, η πρώτη βασική ένσταση είναι να ενταχθούν και τα ποιμενικά σε νόμο. Κατανοώ ότι είναι πολύ δύσκολο και πρέπει να το συζητήσουμε. Όμως, οι νόμοι πάντα έχουν κυρίως την έννοια της αφύπνισης της κοινωνίας και δεν μιλώ για τον φόβο, αλλά για την καλλιέργεια μιας ανώτερης παιδείας και εν συνεχεία για την ποινικοποίηση.

Κύριε Υπουργέ, οι περισσότεροι δεν ξέρουν την σημασία της αξίας του ζώου ως προς το περιβάλλον. Εάν ο νόμος γίνει η αφορμή να τους αφυπνίσουμε θετικά θα είναι και άρα εκεί είναι η βασική μου διαφωνία. Με μια πρώτη ανάγνωση του νόμου ένας πολίτης μπορεί να τρομάξει με το σύνολο των γραφειοκρατικών υποχρεώσεων. Για παράδειγμα στο άρθρο 4 παρ. 3 όπου ο ιδιοκτήτης του δεσποζόμενου ζώου μετά την σήμανση ας πούμε της γάτας από τον κτηνίατρο, υποχρεούται να προσκομίζει στον οικείο δήμο αντίγραφο ηλεκτρονικής τακτοποίησης. Εγώ προτείνω επειδή αυτό δεν μπορεί να το κάνει ο πολίτης λόγω  γραφειοκρατίας να το κάνει ο κτηνίατρος. Όταν πηγαίνουμε τα ζώα μας στον κτηνίατρο πληρώνουμε και άρα μέσα στις υποχρεώσεις του κτηνίατρου θα είναι με φαξ να ενημερώνει κάθε μήνα το σχετικό δίκτυο  που έχει το Υπουργείο, γιατί διαφορετικά θα έχουμε προβλήματα. Πιστεύω ότι αυτός ο τρόπος είναι ανέξοδος για όλους.

Στην συνέχεια θα πάω σε μια άλλη πολύ βασική επί της αρχής ένσταση, γιατί ίσως δεν μπορείτε να καταλάβετε τι πρόκειται να γίνει μόλις ψηφιστεί ο σχετικός νόμος. Υπάρχει πάντα μια αντιδικία ανθρώπων που δεν αγαπούν τα ζώα και αυτό είναι δικαίωμά τους. Όμως, από την άλλη υπάρχει μια υπερβολική συμπεριφορά ανθρώπων που προσβάλλουν με την υπερβολή τους και διαταράσσουν τις κοινωνικές σχέσεις σε μια πολυκατοικία. Δηλαδή, διαφωνώ με την αριθμοποίηση του πόσα ζώα μπορείς να έχεις στο διαμέρισμα, διότι για την υπερβολή υπάρχουν ήδη νόμοι που είναι και πάρα πολύ αυστηροί και θα πρέπει να εφαρμόζονται από την Περιφέρεια και από τους Δήμους. Δηλαδή, έχουμε περιπτώσεις κάποιων ηλικιωμένων κυρίων που έχουν απασχολήσει και τα Μέσα όταν μαζεύουν πάρα πολλά σκυλιά σε μια πολυκατοικία ή σε ένα κτήμα όπου υπάρχουν κοντά σπίτια. Ανεξέλεγκτα σκυλιά δεν μπορεί να μαζεύει ο οποιοσδήποτε διότι υπάρχουν θέματα δημόσιας υγείας. Αυτά δεν χρειάζεται να συμπεριληφθούν στον νόμο, γιατί τα θέματα της δημόσιας υγείας προϋπάρχουν. Το ότι δεν μπορείς να έχεις πάνω από δύο γάτες ή δύο σκύλους στο διαμέρισμά σου αυτό είναι μια πολύ αυστηρή διάταξη.

Κύριε Υπουργέ, το θέμα είναι ότι και ένα σκυλί να έχεις το οποίο γαυγίζει από το πρωί ως το βράδυ είναι πρόβλημα που έτσι και αλλιώς λύνεται από τα θέματα ηχορύπανσης ή διατάραξης της κοινής ησυχίας. Μπορεί να έχεις τέσσερις γάτες που δεν κάνουν τίποτα, αλλά εάν μυρίζει η πολυκατοικία γιατί δεν περιποιέσαι την γάτα  πάλι υπάρχει νόμος που μπορεί να σε καταγγείλει ο γείτονας ή ο διαχειριστής. Αυτό το λέω γιατί φοβάμαι ότι θα αρχίσουν οι καυγάδες στα διαμερίσματα με αφορμή αυτόν τον νόμο που είναι πολύ αυστηρός σε αυτές τις λεπτομέρειες και θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στα ζώα. Επί Δημάρχου Δημήτρη Αβραμόπουλου με μεγάλο αγώνα πέρασα ομόφωνα στο Δημοτικό Συμβούλιο στον Κανονισμό και ειδικά στις αρμοδιότητες της Δημοτικής Αστυνομίας την επιβολή προστίμου για τις ακαθαρσίες των δεσποζόμενων σκύλων. Οι ακαθαρσίες των δεσποζόμενων σκύλων που αφήνει ο θρασύτατος δεσπότης σκύλου σε δρόμους, είναι μετεξέλιξη δημόσιας επικίνδυνης τουαλέτας.

Πρέπει να τολμήσεις να κάνεις παρατήρηση στο δεσπότη. Γι' αυτό λέω ότι πρέπει να το κάνετε πολύ συγκεκριμένο. Τη μεγάλη ευθύνη την έχουν οι δεσπότες των σκύλων και όχι οι σκύλοι, η δημοτική αστυνομία, όπου στην δημοτική αστυνομία του δήμου Αθηναίων εγώ η ίδια έχω κάνει κατ’ επανάληψη παρατήρηση και λέω «Χριστιανέ μου δεν βλέπεις το λυκόσκυλο στην πλατεία Κολωνακίου;». Είναι επικίνδυνο, διότι δεν είναι μόνο η δημόσια υγεία, αλλά γλιστράς, είναι αντιαισθητικό και υποτιμητικό. Κύριε Υπουργέ, εδώ πρέπει να δώσουμε πολύ μεγάλη σημασία. Θα δώσω τα δημόσια συγχαρητήρια σε έναν άγνωστο δήμο. Θα δείτε ότι δεν είναι μόνο οι μεγάλοι δήμοι με τα πολλά λεφτά, τα πολλά «φρού – φρού», που ανοίγουν δρόμο. Ο δήμος Κορδελιού – Εύοσμου πριν από έξη μήνες εγκαινίασε την πρώτη δημόσια τουαλέτα σκύλων σε ένα πάρκο και λέει «Κύριε, θέλεις να πας το σκυλί που είναι υποχρεωτικό σε πάρκο; Θα το πάς εκεί και θα ελέγχω εγώ ότι θα πηγαίνεις σε συγκεκριμένο χώρο».

Άρα, στο νόμο πρέπει να βάλετε – θα τα πούμε με την ΚΕΔΚΕ αύριο – ότι οι δήμοι είναι υποχρεωμένοι, όπως χρόνια στην Ευρώπη, να ορίσουν και να οριοθετήσουν χώρους τουαλέτας για τα δεσποζόμενα σκυλιά. Έτσι, θα πάψει το παιδάκι να πηγαίνει στα πάρκα και να το τραβάει η γιαγιά του για να μην πάει στις ακαθαρσίες και η άλλη η κυρία να τραβάει το σκύλο για να πάει στις ακαθαρσίες. Νομίζω, ότι είναι απαραίτητο να μπει, ότι και οι δήμοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες. Βάζει μια ταμπέλα και λέει ότι απαγορεύεται στο Πεδίον του Άρεως η κυκλοφορία σκυλιών. Συγνώμη, τί θα τα κάνουμε τα σκυλιά; Θα τα αφήνουμε στα μπαλκόνια να τρελαίνονται και να τρελαίνουν. Είμαστε υποχρεωμένοι, λοιπόν, ως πολιτεία, μέσω των αρμοδίων φορέων, να επιβάλουμε αυτό το πράγμα. Κύριε Υπουργέ, είναι πάρα πολύ απλό και ανέξοδο. Ένα άλλο θέμα, που θα το συζητήσουμε αύριο, είναι ότι δίνουμε πολύ μεγάλο βάρος στους δήμους που «δεν έχουν μία». Ενώ, ορθώς, δίνετε κυρώσεις στους πολίτες για την συμπεριφορά τους στα ζώα, δεν είδα καμία κύρωση για τους δήμους, όταν δεν εκτελούν την λειτουργία που τους αναθέτει η πολιτεία μέσω της Βουλής των Ελλήνων.  

Θα τελειώσω με κάτι θετικό. Πρώτα απ’ όλα, όπως σας είπα από την αρχή, αυτό το νομοσχέδιο θα λειτουργήσει πιο πολύ ως απαρχή μιας καλύτερης σχέσης και ενημέρωσης – το βασικότερο – του πολίτη για το σεβασμό του στα ζώα και την συμπεριφορά του. Πρέπει εδώ, οι υπηρεσίες σας με κάποιον τρόπο να κάνουν τους Έλληνες να καταλάβουν, με την βούλα της πολιτείας, ότι η στείρωση δεν είναι έγκλημα. Οι αρσενικοί, οι άντρες, επειδή έχουν μεγάλη διασύνδεση με το «είναι» τους, όταν έχουν γατιά ή σκυλιά και τους λέμε εμείς που ασχολούμεθα ότι δεν είναι τίποτα να στειρώσεις το σκυλί - αφού δεν μπορείς να το ελέγχεις, μην μου το «αμολάς» την νύχτα στο δρόμο, γιατί το σκυλί πηγαίνει με αδέποτες σκύλες και έτσι δημιουργούνται τα αδέσποτα - βλέπεις ότι η συντριπτική τους πλειοψηφία νιώθει μια ανατριχίλα στο άκουσμα της έννοιας στείρωση. Πρέπει εδώ με κάποιον τρόπο, να καταλάβει ο κόσμος ότι δεν είναι έγκλημα η στείρωση. Αντιθέτως, όταν δεν μπορείς να γεννήσει η σκύλα σου, να φιλοξενήσεις και να δώσεις με τον νόμο σκυλιά, είναι καλύτερα και το σκυλί σου να μην ταλαιπωρείται, διότι έχει και αυτό ορμέφυτα και, κυρίως, να μην δημιουργούνται τα αδέσποτα.

Υπάρχει τρομερή έλλειψη ενημέρωσης, αναφορικά με το τοξόπλασμα. Οι γυναίκες, ιδίως εάν είναι μητέρες, θα το έχουν ακούσει. Πολλές γυναίκες θεωρούν, επειδή δεν τους ενημερώνουν σωστά οι γυναικολόγοι και οι παιδίατροι, ότι, εάν πάνε σε σπίτι που έχει γάτα και επειδή θέλουν να μείνουν έγκυες, κάπου έχουν ακούσει από τη γιαγιά στο χωριό ή από τη θεία ότι μπορεί να έχουν τοξόπλασμα που οδηγεί σε αποβολή. Είναι, λοιπόν, μια αφορμή να γίνονται αυτού του είδους οι συζητήσεις ότι και από το δρόμο μπορεί να το πάρει μια γυναίκα. Δεν είναι ανάγκη δηλαδή, να αποφεύγει να πηγαίνει και να κατηγορεί τις οικιακές γάτες ότι είναι φορείς. Στα ζώα δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε την συμβίωσή τους με τον άνθρωπο.

Φωτεινά παραδείγματα δικαστών μονομελών δικαστηρίων στην περιφέρεια και φωτεινά παραδείγματα από την αλλαγή συμπεριφοράς της ελληνικής αστυνομίας, υπάρχουν, ευτυχώς, τα δύο τελευταία χρόνια. Μόλις, ο κ. Πλεύρης, μου είπε ότι χθες «άρπαξε» ο αλλοδαπός εννέα μήνες φυλάκιση και σκληρό οικονομικό πρόστιμο, γιατί δολοφόνησε σκυλί. Πριν δύο χρόνια, το μονομελές πρωτοδικείο Ρόδου επέβαλε ποινή φυλάκισης εννέα μηνών, χωρίς αναστολή, γιατί ένας κτηνοτρόφος κρέμασε δύο σκυλιά από ένα τσιγκέλι και τον «έχωσε» φυλακή η δικαστίνα. Επίσης, το τριμελές πλημμελειοδικείο Βέροιας, καταδίκασε σε φυλάκιση πέντε μηνών αγρότη 72 ετών για την δηλητηρίαση με φόλα εννέα δεσποζόμενων σκύλων στο χωριό Αγία Μαρίνα του δήμου Δοβρά. Το μονομελές πρωτοδικείο Χανίων επέβαλε χρηματική ποινή, που «τσούζει», δέκα χιλιάδων ευρώ σε κτηνοτρόφο, γιατί «κοπάναγε» με σίδερο το σκυλί που του φύλαγε τα πρόβατα.

Θέλω να τελειώσω με το θετικό. Νομίζω, ότι σας είπα σε γενικές γραμμές την άποψή μου. Θα βρούμε και τις λεπτομέρειες, για να υλοποιηθεί αυτός ο νόμος που είναι πραγματικά καινοτόμος. Ευχαριστώ.